واپسین شب ملکه
درگذشت ملکه الیزابت دوم در برهه‌ای اتفاق افتاد که جهان در بحبوحه بحران‌های خطرناک دست و پا می‌زند. اروپا بیش از 6 ماه است که درگیر مقدمات شعله‌ورشدن جنگ جهانی سوم است. آمریکا هم که با چنددستگی داخلی در سطح سیاسی روبرو است، شاهد پیگرد رئیس جمهوری پیشین خود به اتهام نقض قانون و بردن اسناد محرمانه به خانه خود است. خاورمیانه نیز با افزایش کشورهای شکست‌خورده، از گرداب‌های دیرین خود بیرون نیامده است. بریتانیا کشور ملکه الیزابت هم غرق در بحران‌های شدید بوده و شرایط فوق‌العاده دشواری را تجربه می‌کند.
با این که ملکه الیزابت طی سال‌ها یا حتی دهه‌ها در انزوا به سر می‌برد و صرفا به امور پروتکلی معمول خود به عنوان ملکه بریتانیا می‌پرداخت ولی توجه جهانی به درگذشت او، چهره دیگری از ملکه را نمایان کرد. قدرت تاثیرگذاری الیزابت دوم، بسی فراتر از پیش‌بینی بسیاری از محافل بود و سکوت کلامی ملکه از کارایی و تاثیرگذاری بیشتری در مقایسه با سخنوری بسیاری رهبران سیاسی برخوردار بود. ملکه به‌رغم فروکش کردن نفوذ خانواده سلطنتی که غرق در افتضاحات سیاسی و وصلت‌های ناموفق است، توانست خود را به تندیسی از ارزش‌های والای سلطنتی تبدیل کند.
من در روزهای گذشته، همه مطالب و نوشته‌ها در خصوص ملکه الیزابت که به دستم رسید را خوانده و فیلم‌های مستند زیادی در مورد ایشان را مشاهده کردم که ستایش مرا نسبت به شخصیت او برانگیخت. زن جوان دلباخته‌ای که به تازگی ازدواج کرده بود، به ناگهان و به دلیل شرایط پیش‌بینی ناپذیر، تبدیل به ملکه شد و در اولین سخنرانی خود متعهد شد که نقش خود به عنوان ملکه را تا زمانی که جان در بدن دارد ایفا کند.
الیزابت دوم در حالی این دنیای به شدت بحران‌زده را ترک گفت که با شجاعتی مثال‌زدنی توانست با دگرگونی‌های شدید نه فقط در ابعاد سیاسی بلکه خانوادگی، مانند تجاوز اندرو پسرش به یک کودک و گفته‌های مگان مرکل، همسر هری نوه خود روبرو شود که خانواده سلطنتی را به تمایلات نژادپرستانه متهم ساخت. در این میان نباید تراژدی دیانا در ازدواج ناموفق با چارلز و مرگ تکان‌دهنده او را از قلم انداخت. شاهزاده چارلز در آن زمان در مصاحبه‌ای تلویزیونی به شیوه‌ای توام با شوخی تلخ گفته بود که ملکه آنها را تحمل می‌کرد. حتی این سخن چارلز نیز به نوعی گویای عظمت شخصیت ملکه الیزابت است.
رفتار ملکه در توفان‌های سیاسی و جنگ‌ها در طول 7 دهه، گواه خردمندی و دوراندیشی او بود. رسانه‌های بریتانیا در این رابطه خاطرنشان کردند که ملکه در بازه 70 سال گذشته بسان بنیانی استوار و تکیه‌گاهی برای مردم بریتانیا عمل کرد و به‌رغم نمادین بودن نقشش به عنوان ملکه، اشاره انگشت او کافی بود تا آتش درون سینه‌ها به مدت دهه‌های متمادی را بخواباند.
در این رابطه، مورین داود، نویسنده ایرلندی‌تبار بعد از بازدید ملکه از ایرلند شمالی در سال 2011 در مقاله‌ای در «نیویورک تایمز» نوشت: «به ناگهان فهمیدم که ملکه با حرکت اندک سر خود می‌تواند به 800 سال خونریزی و نفرت پایان دهد.»
توجه زیاد به درگذشت ملکه در سطح جهانی نه فقط موید چهره موفق تبلیغی ملکه و خانواده او و درآمدهای سرشار ناشی از آن بود بلکه نیاز مبرم به این دست از رهبران بزرگ در دوران ناآرامی‌ها و دشواری را نشان داد.
ملکه الیزابت نقش خود را به بهترین شکل ایفا کرد و تیتر یکی از روزنامه‌ها بعد از اعلام خبر درگذشت او این بود: «شبتان خوش علیاحضرت. شما به وظیفه خود عمل کردید.»
منبع: «شرق الاوسط»
ترجمه: العربیه فارسی
