کلاهک‌های جنگی و موشک‌های قاره‌پیما؛ محور گفت‌و‌گوهای دور جدید مذاکرات وین
مقامات ایران اخیرا ادعا کرده‌اند که این کشور چندین بمب اتمی در اختیار داشته و نیروهای نظامی آن در حال توسعه و ساخت کلاهک‌های جنگی و موشک‌های بالستیک با قابلیت حمل کلاهک هسته‌ای هستند.
به بیان دیگر، رژیم ایران می‌گوید که گلوله را در اختیار دارد و فقط به اسلحه (تجهیزات شلیک) نیاز دارد.
سال گذشته من نیز اعلام کرده بودم که ایران چندین سلاح هسته‌ای در اختیار دارد. این موضوع مایه شگفتی نیست. چراکه فناوری تسلیحات هسته‌ای به راحتی در دسترس است.
به‌رغم هشدارهایی که از ابتدای دوره ریاست‌جمهوری جو بایدن در این زمینه داده شد، عدم اقدام دولت او برای جلوگیری از دسترسی ایران به تسلیحات هسته‌ای باعث شگفتی است.
ایران هنوز درباره آزمایش بمب اتمی تردید دارد، چرا که با توجه به واکنش‌های بین‌المللی، هزینه آن برای ایران می‌تواند بسیار بالا باشد. با این وجود، مقامات جمهوری اسلامی می‌خواهند که مردم بدانند این کشور دارای بمب اتمی است.
نقاط ضعف نهادهای اطلاعاتی غرب
نهادهای اطلاعاتی غرب ترجیح داده‌اند برنامه تسلیحاتی ایران را نادیده بگیرند. این نهادهای غربی مانند «سی‌آی‌ای» برنامه‌های متفاوتی در مقایسه با نهادهای اطلاعاتی منطقه‌ای مانند «موساد» دارند.
آژانس‌های اطلاعاتی غربی همانگونه که در پرونده ایران و افغانستان رفتار کردند، ترجیح می‌دهند 90 درصد اطمینان خود را نادیده گرفته و بر اساس ده درصد تردید خود رفتار کنند.
رژیم ایران به دنبال چیست؟
رژیم ایران گمان می‌کند، تا زمانی که نیروهای امنیتی داخلی شورشی را انجام ندهند، جمهوری اسلامی از هر تهدید دیگری جان سالم به در می‌برد.
کودتای نظامی هم تنها در صورتی شکل می‌گیرد که فرماندهان نظامی ناراضی و طرفدار غرب آن را انجام داده و به این امید باشند که آشتی با غرب، وضعیت اقتصادی این کشور را بهتر خواهد کرد.
از دیگر سوی، فرماندهان نظامی حامی روسیه هیچ لزومی برای تغییر رژیم در ایران نمی‌بینند، زیرا برای آن‌ها هیچ منفعت اضافی نخواهد داشت.
ایران از آمریکا می‌خواهد که از تغییر رژیم در تهران حمایت نکرده و علیه این کشور اقدام نظامی انجام ندهد. مقامات تهران به دنبال دریافت ضمانت در این زمینه هستند.
رابطه ایران و روسیه
ایران در نگاه روسیه یک شریک ایده‌آل نیست، زیرا این دو کشور از نظر فلسفی با هم متفاوت هستند.
بشار اسد یک شریک ایده‌آل برای روسیه است، اما ایران با یک رژیم دینی نمی‌تواند چنین شریکی برای مسکو باشد.
در نظم ژئوپلیتیکی بزرگتر، ایران برای روسیه یک شریک مناسب است و برای مواجهه با غرب می‌تواند به عنوان مهره مذاکره استفاده شود.
شراکت روسیه و چین در سال 2022
در طول جنگ ویتنام مشخص شد، علیرغم توان نظامی آمریکا، پیروزی برای این کشور در یک جنگ نیابتی بسیار دشوار خواهد بود. زیرا روسیه و چین در مقابل آمریکا ایستاده و شریک یکدیگر شدند.
راه‌حل در این زمینه سیاست ریچارد نیکسون، رئیس‌جمهوری آمریکا در برابر چین بود.
هنری کیسنجر، در سال 1971 به‌صورت مخفیانه به پکن سفر کرد تا مقدمات سفر نیکسون به چین برای آغاز فصل جدیدی از روابط بین دو کشور را فراهم کند.
واشینگتن در سال 1975 و در طول جنگ ویتنام، می‌دانست که آمریکا پس از جنگ خود را باز می‌یابد، اما چین و روسیه به عنوان دو ایدئولوژی ورشکست شده‌ی کمونیسم محکوم به فنا بودند.
در همین زمینه، مسکو و پکن در سال 2022، به دو کشور سرمایه‌دار جدی تبدیل شده که در بازار انرژی، گندم و تولید انبوه، نقش عمده‌ای را ایفا می‌کنند. آمریکا نیز باید این واقعیت جدید را بپذیرد.
فرانسه و بریتانیا، در سال 1922 یعنی صد سال پیش، 80 درصد اقتصاد دنیا را در اختیار داشتند.
کشورهای موسوم به «گروه هفت» در سال 1973، 80 درصد اقتصاد دنیا را دست داشتند، اما در سال 2022، سهم این کشورها از اقتصاد جهانی تنها 29 درصد است.
جنگ اوکراین از یک نظم ژئوپليتيكی جدیدی در جهان پرده داشت.
باراک اوباما و دولت بایدن گمان می‌کنند که توافق هسته‌ای سال 2015 موسوم به «برجام»، همانند سیاست نیکسون در قبال چین است.
