نزدیک به دو ماه از درخشش ارزش مقاومت قهرمانانه اوکراین مقابل تجاوز روسیه به خاک این کشور میگذرد. این مقاومت بسیاری حوادث و تحولات را یا باعث شده است و یا آغازگر بسیاری تحولات خواهد بود که در آینده نه چندان دور شاهد آن خواهیم بود.
تغییرات ژئوپولتیک و تغییر دوران
در دو ماهی که از این جنگ میگذرد بهخوبی نمایان شده که ارتش روسیه از موضع دومین قدرت نظامی جهان چند درجه تنزل کرده است. غرقشدن کشتی «مسکوا» توسط مقاومت جنگاور اوکراین بهترین نماد این افت روسیه در تعادل قوای بین المللی است و به تبع آن همپیمانان او مانند ایران نیز در این سقوط شتابان شریک خواهند بود.
روسیه هر چقدر با موشکباران مهیب و کشتن کودکان و زنان مثل کشتار بوچان قدرت نمایی کند در این حقیقت که در تعادل قوای بین المللی پایین آمده و جایگاه ژئوپولتیک خود را از دست داده است تاثیری نمیگذارد. تئوکراسی ایران نیز به تبع روسیه دیگر با حملات پهبادی خود به نفتکشها و یا یا فرودگاه امارات و ...دیگر نمیتواند غرب را مجبور به امتیاز دادن کند.
حمایت رژيم ایران از روسیه
رژيم ایران اولین کشوری بود که رئیس جمهوری آن، ابراهیم رئيسی، در تماس تلفنی با پوتین عملا حمایت خود را از تجاوز روسیه اعلام کرد. رژیم ایران انتظار داشت که روسیه در همان روزهای اول به اهدافش دست پیدا کند که مقاومت اوکراین مانع از آن شد. از جمله حوادثی که مقاومت اوکراین برآن تاثیر به سزا داشته است مذاکرات اتمی ایران با کشورهای 5+1 بوده است.
چهل روز است که میز مذاکرات وین خاک میخورد. ظاهرا اختلاف بر سر خارج کردن سپاه پاسداران از فهرست گروههای تروریستی آمریکاست. این نیروی مهیب، سیاست جنگ طلبانه و نفوذ منطقه ای رژیم ایران را در منطقه به پیش میبرد. افکار عمومی آمریکا بهخصوص کنگره آمریکا و همچنین بازماندگان کشته شدگاه سربازان آمریکایی در عراق بهدست این نیرو بهشدت با خارج کردنش از لیست مخالف هستند.
ضربه خوردن سیاست مماشات
وقتی زلنسکی گفت که من امکان و کمک جابجایی خارج شدن از اوکراین نمیخواهم و گفت که بجایش سلاح میخواهم، و مردن در اوکراین را افتخاری برای خود میدانست، این ضربه مهلکی بر سیاست مماشات وتمکین زد. سیاستی تا بهحال باعث شده بود که در همه کشورها در پناه امن حاکمیت دست به هر جنایتی زده بیآنکه پاسخگویی وجود داشته باشد. تا بحال کشورهای غربی بهدنبال شانتاژها و تروریسم رژیم ایران به او باج میدادند و او هم در پناه این سیاست در سال 1988 بیش از سی هزار زندانی سیاسی را در عرض کمتر از دو ماه حلق آویز نمود و هم الساعه همه آمران و عاملین این قتلعام مانند ابراهیم رئیسی در مسند ریاست جمهوری هستند. در پناه این سیاست بود که ایران رکورد دار اعدام سرانه و اعدام کودکان شد.
رژیم ایران مجددا میخواست با شانتاژ و موشک پرانی سپاه را از لیست در بیاورد. اما سیاست مماشات سخت ضعیف شده اگر نگوییم تمام شده است.
تا به الان رژیم ایران سعی میکرد که با سرکوب محض در داخل کشور و تلاش برای ساختن بمب اتمی و جنگ افروزی در خارج کشور بقای رژیم خود را تضمین کند. خامنهای رسما میگفت که اگر در سوریه و عراق و لبنان نجنگیم باید در تهران بجنگیم. الان اما زمان آن فرا رسیده که دیگر رژیم باید در داخل کشور بجنگد .
گسترش قیامهای مردم با شعار سرنگونی رژیم ومخالفت با سیاستهای گسترش منطقهایاش، در پی گسترش واحدهای مقاومت مردمی تحت رهبری «مجاهدین خلق»، دشمنان قسم خورده رژیم ایران از چهل سال پیش، رژیم را در هر خیابان و شهر به چالش گرفته است. بهم پیوستن واحدهای مردمی مقاومت سمت وسوی شکل گیری یک ارتش آزادیبخش در مقابل رژیم را با خود دارد.
به مقاومت، به دمکراسی و آزادی و آینده تابناک در اوکراین و ایران سلام کنیم.