از سرگیری فعالیت‌های هسته‌ای در ایران، سیاست قاطعیت جامعه بین الملل را بویژه پاریس نسبت به رژیم حاکم در ایران بر می‌انگیزد.
رژیمی که به یمن سرکوب و تروریسم در حکومت مانده است.
مسئله هسته‌ای ایران نگرانی‌های فزاینده‌ای را در جامعه اروپا، از جمله در فرانسه برانگیخته است. مصاحبه ژان ایو لودریان، وزیر امور خارجه فرانسه، با روزنامه ژورنال دو دیمانش، بتاریخ 17 ژانویه، که بیم و هراس عمیق خود را نسبت به فعالیت‌های هسته‌ای ایران ابراز میکند، مبین آن است.
اما، ار چهل سال پیش به این سو، از زمان ظهور جمهوری اسلامی، آیا ما قبلاً این تجربه را نداشته ایم که رژیم ایران نمیتواند از پروژه هسته‌ای خود چشم بپوشد؟ حتی در بهترین شرایط مطلوب تعامل بین ایران و کشورهایی ذیربط که در مقابل برداشتن تحریم‌ها که با اعطای امتیازات اقتصادی و سیاسی نیز همراه بود رژیم ایران از پروژه‌های اتمی و موشکی خود چشم پوشی نکرد.
و این، به یک دلیل خیلی ساده است. این رژیم برآمده از دگم‌های مذهبی قرون وسطایی با ویژگی زن ستیزی متعلق به گذشته است و بنابراین نمیتواند از این ابزارهای استراتژیک خود که صدور تروریسم و جنگ افروزی است و او را در قدرت حفظ میکند، صرف نظر کند.
تداوم حملات
به همین دلایل است که این کشور به حملات خود علیه کشتی کره جنوبی در آب‌های بین المللی یا علیه تاسیسات نفتی در کشورهای همسایه ادامه می‌دهد. با اتکا به برنامه موشکی خود که معطوف به تهدید کشورهای همسایه است تمام تلاش‌های صلح جویانه کشورهای همسایه وبویژه تلاش‌های رییس جمهور فرانسه و وزیر خارجه فرانسه را در سال 2016برای کاهش تنس در منطقه با شکست مواجه ساخت و همچنان اینکار را میکند. اما از سویی دیگر این مانع از انتقاد شدید به فرانسه و اروپا در تبلیغات داخلی خود نمی‌شود.
سرکوب در ایران و جنگ در خارج از کشور تنها راه ملایان برای ماندن در قدرت است. این حکومت دینی فقط قاطعیت را فهم میکند، آنان سکوت، انعطاف پذیری و مذاکرات را نشانه ضعف می‌دانند. آنها برآن هستند به باورانند كه اين اروپا است كه نياز به وساطت دارد، در حالی كه آنان هستند كه به وساطت نياز دارند. بنابراین هرگونه عدم واکنش به نقض قوانین توسط این رژیم و جنگ افروزی آن موجب تشویق ملایان است.
آنها برای پیشبرد سیاست خود، به ویژه دانشمند فرانسوی-ایرانی فریبا عادلخواه را گروگان می گیرند. آنها از سفارت‌ها و دیپلمات‌های خود، مانند اسدالله اسدی، دیپلمات مشغول به کار در اتریش، برای یک بمب گذاری نا فرجام در سال 2018 در فرانسه علیه اجتماع بزرگ سالانه ایرانیان استفاده می‌کنند تا مریم رجوی رهبر اپوزیسیون ایران را در میان شخصیت‌های سیاسی و اعضای پارلمانترهای اروپایی مورد هدف قرار بدهند.
این دقیقاً همان چیزی است که ما - ایرانی‌ها - طی 40 سال تجربه کرده ایم. اگر این رژیم کمترین امکان اصلاح داشت، چرا ما برای مقاومت در برابر رژیمی که تبعیض علیه زنان را قانونی میکند و بالاترین تعداد اعدام زنان را در جهان انجام داده است، در طی این سال‌ها چنین هزینه بالایی پرداخت کرده ایم؟
اگر کوچکترین امکان اصلاح این رژیم وجود داشت، اگر رئیس جمهور ابزار ولی فقیه نبود، اگر رهبران می‌توانستند به منافع مردم فکر کنند، آیا ولی فقیه ایران با قساوت بی سابقه‌ای واردات واکسن‌های معتبر کوید 19 از فرانسه و ایالات متحده را منع می‌کرد؟ این در حالی است که در ایران بیش از 200000 قربانی کرونا وجود دارد؟ و اگر این رژیم از حداقل تعادل و ثبات برخوردار بود، چه دلیلی برای افزایش بی وقفه سرکوب و تروریسم و رد پیشنهادات پیاپی فرانسه برای زندگی صلح جویانه با سایر کشورهای منطقه وجود داشت؟
سپاه و شبه نظامیان رژیم ایران قتل عامهای خود را در سراسر ایران ، عراق ، سوریه ، لبنان و یمن انجام می دهند. آنها اساساً برای این منظور ساخته شده اند ، نه چیز دیگری. این رژیم هرگز قادر به تغییر رفتار خود نخواهد بود ، زیرا ضعیف و منزوی است. تغییر رفتار برای این رژیم به معنای تغییر رژیم است. این را خود خامنه ای می گوید.
گروهی از متخصصان حقوق بشر سازمان ملل متحد در نامه‌ای خطاب به دولت ایران بعنوان یک هشدار، تأكید كردند كه نقض‌های گذشته و فعلی مربوط به كشتارهای صورت گرفته در زندان‌ها در سال 1988 یک جنایت علیه بشریت محسوب می‌شود و خواهان یک تحقیق و بررسی بین المللی شدند و رژیم ایران را هم نسبت به آن مطلع نمودند.
دیانا الطاوی، معاون مدیر عفو بین الملل در منطقه آفریقا و خاورمیانه اظهار میدارد "این ارتباطات از طرف کارشناسان سازمان ملل یک گام مهم به جلو است. این یک گام تعیین کننده در مبارزه طولانی مدت خانواده های قربانیان و بازماندگان با حمایت سازمان‌های ایرانی و سازمان عفو بین الملل است، تا نقطه پایانی به این (نوع) جنایات گذاشته شود و دستیابی به حقیقت، عدالت و جبران خسارت را میسر سازد".
سیاست و قاطعیت
پنجاه و چهار نفر از هشتاد و شش جنایتکار عضو سی و پنج "کمیسیون مرگ" مقصر در این قتل عام، در حال حاضر مسئولیت‌های مهمی را در داخل رژیم به عهده دارند، به ویژه ملا ابراهیم رئیسی، رئیس قوه قضائیه، یا وزیر دادگستری، نایب رئیس پارلمان و تعدادی از مقامات ارشد قضایی رژیم و همچنین برخی دیگر از دارندگان مناصب برجسته رژیم ... آنها قبلاً اعضای این کمیسیون‌های مرگ بودند. ولی فقیه، خامنه‌ای، در هنگام این قتل عام رئیس جمهور بود، و رئیس جمهور فعلی، حسن روحانی، سمت مقام ارشد امنیتی را بر عهده داشت. بدون سیاستی قاطع که رژیم را متوقف کند، رژیم روز به روز مهاجم تر و تنش‌ها افزایش خواهد یافت.
اما ابتکارات دیپلماسی فرانسه، با رهبری آن در این خصوص، باید - ضمن حمایت از پایان اعدام‌ها و نقض حقوق بشر که مردم و مقاومت مردم ایران متحمل می‌شوند - به طور فعال سعی در تشویق گشایش دموکراتیک در ایران داشته باشد. این تنها راه ایجاد صلح و ثبات در این منطقه و تشویق دموکراسی در آنجا است.
