برادران و خواهران... السلام علیکم و رحمة والله وبرکاته.
فردا جهان روز مدارا را جشن خواهد گرفت و به همین مناسبت دوست داشتم سخنانی برآمده از قلب را به شهروندان و ساکنان [امارات متحده عربی] و به ویژه نسل جوان تقدیم کنم. پس از گذشت چهار دهه، هنوز خاطرات مجلس پدرم، زنده یاد شیخ راشد، تا به امروز در یادم مانده است؛ خاطراتی درباره ترکیب آن مجلس و اشخاصی که به آنجا رفت و آمد میکردند. شهروندان از کوچک و بزرگ و از شهر و روستا، شهروندانی از قبایل مختلف و مذاهب مختلف و از ریشه و نژادهای مختلف. اما، همه آنها در مقابل [شیخ] راشد، شهروند به شمار میآمدند و همه از احترام، جایگاه و حقوق یکسان و حتی هدایای یکسان برخوردار بودند.
کسی از همه نزدیکتر به شیخ راشد مینشست که در زمینه کاری خودش تاثیرات بیشتری گذاشته و خدمات بیشتری کرده باشد. تعداد افراد مقیم که در مجلس حاضر میشدند، کمتر از افراد شهروند نبود؛ افرادی از ادیان و فرهنگها و کشورهای مختلف که مجلس راشد آنها را در آغوش گرفته و دبی نیز آنها در آغوش گرفته است. آنها و حتی فرزندانشان نیز این موضوع را با مهربانی، سپاس و وفاداری که در آنها سراغ داریم، پاسخ دادهاند.
پس از اتحاد امارات، مرحوم زاید را شناختم و میان من و او رابطهای به مانند رابطه پدر و پسر شکل گرفت. با مجلس او، اخلاق او و با ارزشی که برای انسان قائل بود نیز آشنا شدم. مجلس او و شیوه رفتارش با مردم، در واقع مانند یک مدرسه بود. زاید همگان را علیرغم تفاوتهای قبیلهای، مذهبی، طائفهای و حتی تفاوتهای دینی که با هم داشتند، در مجلس خود گردهم آورد. زاید به همگان بخشید و همگان را یاد داد و همگان را دوست داشت و آنان نیز علیرغم تفاوتهایشان، او را دوست داشتند و پس از وفاتش برای او طلب آمرزش کردند و حتی مهر و محبتشان نسبت به زاید را به فرزندان و نوداگانشان نیز منتقل کردند. این میراث زاید و راشد است. مهمترین چیزی که آنها برای ما به جا گذاشتند، همین ارزشها و اخلاقیات است. وقتی به جای مسافرت میکنیم، مهمترین چیزی که به آن افتخار میکنیم، ارتفاع ساختمانهایمان، عرض خیابانهایمان و بزرگی بازارهایمان نیست، بلکه به مدارای دولت امارات افتخار می کنیم. افتخار میکنیم که دولتی داریم که همه انسانها، علیرغم همه تفاوتهایی که خدا در خلقتشان نهاد، با مهربانی واقعی و با مدارای حقیقی با یکدیگر زندگی میکنند و با هم برای ساختن آینده فرزندانشان تلاش میکنند بدون اینکه نگران تعصب، نفرتپراکنی، تبعیض نژادی و یا هر گونه تمایزی براساس رنگ، دین، طایفه یا نژادشان باشند.
اخیرا در شبکههای اجتماعی چیزهایی دیدهام که این مدارایی را که دولت امارات تجربه میکند را برهم میزند. ما بین انسانها تفاوتی قائل نمیشویم و به هیچکس بر اساس نژاد، مذهب و یا کشورش توهین نمیکنیم. ما مردم را متساوی، همانگونه که خدا آنها را آفرید، میبینیم. هیچکس برتر از دیگری نیست مگر با کوششهایش و اخلاقش و پایبندیاش به قوانین و قانون اساسی امارات و احترامش به دولت امارات.
ما همه نوادگان زاید هستیم و از او تنها نام و تعهدش به وطن را به ارث نبردهایم، بلکه اخلاق، ارزشها، صبر و تحمل و عشق او به مردم، به همه مردم را نیز به ارث بردهایم. زاید این اخلاق را برای ملت امارات به ارث گذاشت و به همین دلیل وقتی برادرم محمد بن زاید دستور افزوده شدن درس تربیت اخلاقی را به دروس مدارس داد، شگفتزده نشدم، زیرا که او میخواهد اخلاق زاید و ارزشهایی را که به او آموخت را در همه دختران و پسران امارات ببیند.
برادران و خواهران
خلیفه بن زاید رئیس دولت و وارث حکمت و مدارای زاید، چندی پیش قانونی برای مبارزه با تبعیض و نفرتپراکنی صادر کرد و در آن قانون موضوعات بازدارندهای که جامعه را حمایت کرده و میراث زاید را برای ما و نسلهای آینده حفظ میکند، وجود دارد.
ما به وزیر مدارا توصیه میکنیم اجرای این قانون و به ویژه در شبکههای اجتماعی را پیگیری کند. ما نمیخواهیم به اختلافات مذهبی و فرقهای در جامعه دامن زده شود و نمیخواهیم بین مردم فتنهانگیزی شود و هیچگونه تبعیضی براساس رنگ، مذهب و نژاد را نمیخواهیم. از وزیر مدارا میخواهیم این قانون را اجرا کند و هیچ کسی، کوچک یا بزرگ، کارمند یا مسئول نیز در برابر این قانون مصونیت ندارد، زیرا مصلحت همه ما در این است که آبروی کشور خود را حفظ کنیم، مصلحت ما در این است جامعهای مداراگر و منسجم را نهادینه کنیم. مصلحت همه ما در این است که میراث زاید را حفظ کنیم. مصحلحت همه ما حمایت از امارات و مهمترین دستآوردهای امارات است که ارزشها، اخلاقیات و اصولی است که همه جهان به خاطر آنها به ما احترام میگذارد و ما میخواهیم به امید خدا، آنها را به نسلهای آینده منتقل کنیم.
خداوند من و همه برادران و خواهران ساکن امارات و شهروندان امارات را برای انجام آنچه خیر و صلاح این کشور بزرگ در آن است، موفق کند.