احیای ماموت پشمالو برای مقابله با تغییرات اقلیمی
پارک پلیستوسن که در استپ‌های اقصی نقاط سیبری واقع شده، قرار است پس از احیای ماموت پشمالو میزبان آن شود
دانشمندان قصد دارند ماموت پشمالو که حدود 4000 سال پیش در پایان آخرین عصر یخبندان منقرض شد را به قصد مقابله با تغییرات اقلیمی و حفاظت از محیط زیست به زندگی بازگردانند.
کمپانی «کولوسال» (Colossal) به معنی «غول‌پیکر» که روی پروژه‌های مهندسی ژنتیکی خارق‌العاده تمرکز می‌کند، این کار را بر عهده گرفته است.
جرج چرچ، متخصص ژنتیک دانشگاه هاروارد که از بنیانگذاران کولوسال است، می‌گوید این پروژه هم بینش‌های جدیدی در زمینه‌های تکامل و زیست‌شناسی ایجاد می‌کند، و هم به ترمیم زیست‌بوم‌ها و بهبود تنوع زیستی کمک می‌کند.
کولوسال اینطور فکر می‌کند که ظهور مجدد ماموت‌های پشمالو به احیای علفزارهای قطب شمال کمک خواهد کرد. بدون وجود این گیاهخواران سنگین، این خطر وجود دارد که درختان، خزه‌ها و بوته‌ها سطح زمین را بپوشانند، که باعث جلوگیری از نفوذ یخ به اعماق خاک می‌شود.
«پرمافراست» (Permafrost) یا یخ‌زدگی دائمی قطب شمال یکی از پدیده‌های جغرافیایی مهم جهان است که کربن را زیر زمین نگه می‌دارد و از انتشار بی‌رویه آن در اتمسفر جلوگیری می‌کند. آب شدن پرمافراست کربن را آزاد می‌کند که به نوبه خود باعث گرمایش زمین می‌شود.
به گفته مسئولان کولوسال، هنگامی که ماموت‌های پشمالو به حیات بازگشتند، می‌توان گله‌‌های پُرشمار این جانوران غول‌پیکر را در مناطق قطب شمال رها کرد تا مشغول پرسه‌زدن و چریدن شوند. وجود این جانوران باعث تُنُک شدن خاک خواهد شد، که باعث می‌شود پرمافراست بتواند آسان‌تر از سطح به عمق زمین نفوذ کند، و بدین ترتیب جلوی فرار کربن به جو گرفته می‌شود.
پروژه کولوسال به حدی جدی است که حتی یک منطقه جغرافیایی در سیبری برای انجام آزمایش‌های مورد نیاز آن ایجاد شده است.
«پارک پلیستوسن» که در استپ‌های اقصی نقاط سیبری واقع شده است و شرایطی مشابه دوران حیات اصلی ماموت‌ها دارد، قرار است پس از احیای ماموت پشمالو میزبان آن شود.
