برخورد کهکشان‌های راه شیری و آندرومدا در پنج میلیارد سال آینده

بر اساس داده‌های تلسکوپ فضایی هابل، دو کهکشان بزرگ «گروه محلی»، یعنی کهکشان ما «راه شیری» و کهکشان همسایه «آندرومدا»، قرار است حدود پنج میلیارد سال دیگر با هم برخورد کنند.

برخورد کهکشان‌ها با یکدیگر امری نسبتاً رایج است. به عنوان مثال، باور عمومی در نزد ستاره‌شناسان این است که آندرومدا در گذشته حداقل با یک کهکشان دیگر برخورد کرده است. علاوه بر این، چندین «کهکشان کوتوله» همین الان در حال ادغام شدن با راه شیری هستند.

بررسی‌ها همچنین نشان می‌دهد که «کهکشان مثلثی»، که سومین کهکشان بزرگ و سومین کهکشان پُرنور گروه محلی است، نیز در آینده با دو کهکشان مذکور برخورد خواهد کرد. محتمل‌ترین سناریویی که برای آن در نظر گرفته شده این است که در نهایت به دور دو کهکشان ادغام‌شده بچرخد و در آینده‌ای دورتر با آن ادغام شود.

هم‌اینک آندرومدا با سرعت 110 کیلومتر در ثانیه به سوی راه شیری در حرکت است. معمولا هنگامی که دو کهکشان مارپیچی با هم برخورد می‌کنند، هیدروژن موجود در دیسک‌های آنها فشرده می‌شود و فرآیند ستاره‌سازی شکل می‌گیرد.

با این وجود، دانشمندان معتقدند که برخورد آندرومدا با راه شیری لزوما موجب آزاد شدن هیدروژن قابل توجهی نخواهد شد، که باعث می‌شود انفجار ستاره‌ای حاصل نسبتا ضعیف باشد، اگرچه ممکن است یک «اختروش» تولید کند.

نامی که دانشمندان به محصول نهایی برخورد آندرومدا و راه شیری داده‌اند، «میلکومدا» یا «میلکدرومدا»ست، که هر دو از ترکیب اسم‌های انگلیسی این دو کهکشان ساخته شده‌اند.

بر اساس شبیه‌سازی‌ها، میلکومدا احتمالاً یک کهکشان بیضوی غول‌پیکر باشد، اما مرکز آن چگالی ستاره‌ای کمتری نسبت به کهکشان‌های بیضوی کنونی خواهد داشت. برآوردی متفاوت می‌گوید که بسته به مقدار گاز باقی‌مانده در این دو کهکشان، محصول نهایی می‌تواند یک کهکشان عدسی یا مارپیچی بزرگ باشد.

در نهایت، طی 150 میلیارد سال آینده، باقی کهکشان‌های گروه محلی نیز در ادغام‌شدهٔ آندرومدا-راه‌شیری-مثلثی ادغام می‌شوند و فرآیند متراکم شدن ساختارهای کیهانی را کامل می‌کنند.