نوروویروس چیست و چگونه پیشگیری می‌شود؟

«نوروویروس» که گاهی از آن به عنوان «بیماری استفراغ زمستانی» یاد می‌کنند، شایع‌ترین علت «گاستروانتریت» یا التهاب معده‌ای-روده‌ای است، که گرچه عموما بیماری خطرناکی نیست، اما تحت شرایط خاص می‌تواند به مرگ و میر بینجامد.

علائم این بیماری اسهال، استفراغ، درد شکم، گرفتگی عضلات، دردهای عضلانی، بی‌حالی عمومی، ضعف، سردرد، تب خفیف، و در برخی موارد از دست دادن حس چشایی است.

این ویروس معمولاً از طریق مدفوع منتقل می‌شود. قربانی می‌تواند از طریق غذا، آب، یا تماس با سطح یا فرد آلوده به آن مبتلا شود. همچنین استفراغ فرد آلوده می‌تواند ویروس را از طریق هوا پخش کند. فرد مبتلا معمولاً 12 تا 48 ساعت پس از قرار گرفتن در معرض نوروویروس علائم گاستروانتریت را نشان می‌دهد.

پیشگیری از نوروویروس شامل شستشوی صحیح دست و ضدعفونی کردن سطوح آلوده است. این ویروس هیچ واکسن یا درمان خاصی ندارد. همچنین، ضدعفونی‌کننده‌های دست که ماده اصلی آنها الکل است، در برابر نوروویروس مؤثر نیستند، چرا که این ویروسی بدون پوشش است.

برای درمان نوروویروس معمولا فقط باید کارهای مراقبتی کرد. نوشیدن مایعات کافی یا تزریق مایعات داخل ورید مهمترین این کارهاست. محلول‌های آبرسانی نوشیدنی مایعات ترجیحی برای درمان نوروویروس هستند، اگرچه دیگر نوشیدنی‌های بدون کافئین یا الکل نیز می‌توانند کمک کنند.

این ویروس سالانه عامل حدود 685 میلیون مورد بیماری و دویست هزار مرگ در سراسر جهان است. نوروویروس هم در کشورهای توسعه‌یافته و هم در حال توسعه شایع است، و اغلب کودکان زیر پنج سال را هدف قرار می‌دهد که میزان مرگ و میرشان در کشورهای در حال توسعه سالانه حدود پنجاه هزار مورد است.

نوروویروس معمولا در فصل زمستان پدیدار می‌شود، و اغلب به صورت واگیری در میان افرادی که در مجاورت یکدیگر زندگی می‌کنند پخش می‌شود. این ویروس در ایالات متحده علت حدود نیمی از بیماری‌های واگیری ناشی از تغذیه است. نام این ویروس برگرفته از شهر نورواک در ایالت اوهایو است، که اولین بار شیوع این بیماری در سال 1968 در آن روی داد.