انفجار «ابرنواختری» در اثر برخورد دو خواهرستاره‌

ستاره‌شناسان به شواهدی دست یافته‌اند که نشان می‌دهد طی یک حادثه کیهانی نادر، برخورد یک سیاهچاله یا ستاره نوترونی به ستارهٔ جفتِ خود باعث وقوع انفجار ابرنواختری شده است.

این دو ستاره به صورت یک جفت متولد شدند و در دوران حیات خود گرد یکدیگر می‌چرخیدند. یکی از آنها بزرگتر از دیگری و سرعت همجوشی هسته‌ای آن بیشتر بود، لذا زودتر از خواهرش به پایان عمر طبیعی خود رسید، و در خاتمه عمرش منفجر شد و یک سیاهچاله یا ستاره نوترونی فوق‌ متراکم بر جای گذاشت.

این سیاهچاله یا ستاره نوترونی پیوسته به خواهر خود نزدیکتر می‌شد، به طوری که حدود سیصد سال پیش وارد جو خواهرستاره‌اش شد، و در آن زمان بود که این جفت «رقص مرگ» را با هم آغاز کردند.

در طول سیصد سال، فعل و انفعال دو ستاره باعث پاشیده شدن گازهای ستارهٔ خواهر به فضا شد. گاز که به صورت مارپیچی در فضا می‌پیچید، حلقه‌ای به شکل پیراشکی در حال انبساط به نام «چنبره» در اطراف این جفت ستاره‌ای تشکیل داد.

در نهایت، هنگامی که سیاهچاله یا ستاره نوترونی با سطح خواهرش برخورد کرد، به داخل ستاره فرو رفت و همجوشی هسته‌ای آن را مختل کرد، که باعث شد هسته آن ستاره فرو بپاشد، و در نتیجه ستاره تحت فشار جاذبه خود نابود شود.

پس از فروپاشی هسته، برای مدت کوتاهی دیسکی از موادی تشکیل شد که به دور ستارهٔ مهاجم می‌چرخیدند، و سپس فورانی از مواد با سرعتی نزدیک به سرعت نور به سمت بیرون از دیسک پرتاب شد. این فوران تشعشعات اشعه ایکس تولید کرد که تلسکوپ «مکسی» ایستگاه فضایی بین‌المللی آن را در سال 2014 رصد کرد.

هنگامی که این جفت ستاره‌ای در نهایت منفجر شدند، انفجاری عظیم در کیهان روی داد که آن را انفجار ابرنواختری می‌نامند. نور این انفجار شاید فاصله‌ای چند تریلیون کیلومتری را طی کرده باشد تا به زمین رسیده است.