آینده منظومه شمسی در آینه سیاره‌ای که ستاره‌اش مرده است

ستاره‌شناسان اخیرا سیاره‌ای غول‌پیکر کشف کرده‌اند که به دور یک ستاره مرده می‌چرخد، و به گفته آنها می‌تواند آینه وضعیت منظومه شمسی پس از مرگ خورشید در حدود پنج میلیارد سال آینده باشد.

این سیاره شبیه مشتری است، و به دور یک ستاره مرده یا «کوتوله سفید» در نزدیکی مرکز کهکشان راه شیری می‌چرخد. جرم این سیاره چهل برابر مشتری است، و فاصله‌اش از ستاره مرده‌اش تقریبا به اندازه فاصله مشتری تا خورشید است، و جرم کوتوله سفید هم شصت درصد جرم خورشید است.

هنگام بررسی چیزی که این سیاره گرد آن می‌گردد، پژوهشگران وجود «ستاره نوترونی» و «سیاهچاله» را رد کردند، و در عوض به این نتیجه رسیدند که به دور یک ستاره مرده می‌چرخد. آنها دریافتند نور این ستاره به اندازه کافی روشن نیست که یک ستاره معمولی باشد، و نتیجه گرفتند که یک کوتوله سفید است.

تمام این‌ها شواهدی در اختیار دانشمندان می‌گذارد تا وضعیت منظومه شمسی را پس از آنکه خورشید مرد و زمین را هم با مرگ خود نابود کرد بررسی کنند. وضعیت این سیاره و ستاره مرده‌اش نشان می‌دهد که می‌شود درباره امتداد حیات برخی سیارات منظومه شمسی پس از مرگ خورشید خوش‌بین بود، چرا که سیاراتی که از فاصله دور به گرد خورشید می‌گردند، به احتمال زیاد بتوانند پس از مرگ آن به حیات خود ادامه دهند.

با توجه به اینکه منظومه کشف‌شده شبیه منظومه شمسی خودمان است، و سیاره‌ بزرگ و بافاصله‌اش پس از مرگ ستاره‌اش زنده مانده، مشتری و زحل هم ممکن است پس از آنکه خورشید تمام سوخت هسته‌ای خود را مصرف کرد و به «غول سرخ» تبدیل و سپس ویران ‌شد، از مهلکه جان سالم به در ببرند.

با این حال، زمین چون در فاصله‌ای نزدیک به دور خورشید می‌گردد، ممکن است از مهلکه نجات پیدا نکند. اگر بشر بخواهد پس از مرگ خورشید و نابودی زمین کماکان در منظومه شمسی بماند، لازم است به یکی قمرهای مشتری یا زحل نقل مکان کند. در آنجا، انسان همچنان در نزدیکی خورشید باقی خواهد ماند، اما نخواهد توانست از نور و گرمای خورشید، که دیگر به کوتوله سفید تبدیل شده، بهره ببرد.