پطرس غالی دبیرکل اسبق سازمان ملل متحد درگذشت

پطرس پطرس غالی، دبیرکل اسبق سازمان ملل متحد روز سه شنبه ۱۶ فوریه ۲۰۱۶، در سن ۹۳ سالگی در بیمارستانی در قاهره درگذشت.

پطرس غالی از سال ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۷ میلادی پیش از کوفی عنان و پس از خاویر پرز دکوئیار، به عنوان ششمین دبیرکل سازمان ملل متحد در راس این سازمان قرار گرفت.

شورای امنیت سازمان ملل متحد سه شنبه به احترام پطرس یک دقیقه سکوت اختیار کرد.

دبیرکلی پطرس غالی پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی با پایان جنگ سرد و آغاز تک قطبی شدن جهان و سیطره آمریکا در عرصه بین الملل همراه بود.

برخی او را بخاطر تلاشش برای استقلال بیشتر سازمان ملل متحد و رهایی این سازمان از عمال نفوذ آمریکا می‌ستایند. برخی دیگر اما منتقد عملکرد پطرس غالی در مواجه با بحران‌های ناشی از فروپاشی یوگسلاوی سابق و نسل کشی رواندا هستند که در دوران دبیر کلی وی روی داد.

وی دیپلماتی مصری بود که در خانواده‌ای قبطی و ارمنی بدنبال آمد. پدربزرگش، پطرس پاشا غالی در اوایل قرن بیستم میلادی نخست وزیر مصر بود.

سابقه غالی

پطرس غالی۱۹۹۲ با آغاز دوره‌ای پنج ساله، ششمین دبیرکل سازمان ملل متحد شد. او نخستین دبیرکل آفریقایی این نهاد بین‌المللی بود. در زمان انتصاب وی از سوی مجمع عمومی در ۳ دسامبر ۱۹۹۱، غالی معاون نخست وزیر در امور خارجه مصر از ماه مه ۱۹۹۱ و از اکتبر ۱۹۷۷ تا ۱۹۹۱ وزیر امور خارجه کشور بود.

پطرس غالی به عنوان دیپلمات، حقوق‌دان، دانشمند و نویسنده‌ای پرکار ارتباطی طولانی مدت با امور بین‌الملل داشت. او در سال ۱۹۸۷ به عضویت مجلس مصر در آمد و از ۱۹۸۰ جزو دبیرخانه حزب دموکراتیک ملی بود. تا پیش از سمت دبیرکلی حزب، معاونت سوسیالیسم بین‌المللی را نیز عهده‌دار بود.

پطرس غالی سوابق حرفه‌ای و دانشگاهی متعددی با پیشینه حقوقی، امور بین‌الملل و علوم سیاسی دارد که در میان آن‌ها، عضویت در موسسه حقوق بین‌الملل، موسسه بین‌المللی حقوق بشر، جامعه آفریقایی مطالعات سیاسی و آکادمی علوم سیاسی و اخلاقی (وابسته به آکادمی فرانسه در پاریس) است. غالی بیش از چهار دهه در نشست‌های متعدد مرتبط با حقوق بین‌الملل، حقوق بشر، توسعه اقتصادی - اجتماعی، استعمارزدایی، مسئله خاورمیانه، حقوق بشردوستانه بین‌المللی، حقوق اقلیت‌ها، عدم تعهد، توسعه در منطقه مدیترانه و همکاری آفریقایی عربی شرکت داشته است.

پطرس غالی در سپتامبر ۱۹۷۸، در نشست کنفرانس کمپ دیوید حضور یافت و در مذاکرات منتهی به پیمان صلح کمپ دیوید میان مصر و اسرائیل در سال ۱۹۷۹، نقش داشت. وی همچنین رئیس هیئت اعزامی مصر به جلسات سال‌های ۱۹۷۹، ۱۹۸۲ و ۱۹۹۰ مجمع عمومی سازمان ملل متحد بود.