اداره کل زندان‌های استان تهران مرگ شاهین ناصری را تایید کرد

اداره کل زندان‌های استان تهران به‌دنبال انتشار خبر درگذشت پر ابهام «شاهین ناصری»، از شاهدان شکنجه شدن نوید افکاری، خبر مرگ این زندانی را با انتشار اطلاعیه‌ای تایید کرد.

در این اطلاعیه مرگ این زندانی «فوت» نامیده شده و آمده است که دلیل فوت او در پزشکی قانونی در دست بررسی است و بعدا اعلام خواهد شد.

بر اساس این اطلاعیه، گفته شده شاهین ناصری پس از مراجعه به بهداری زندان، «با توجه به شرایط اورژانسی بیمار، فورا در محل بهداری ندامتگاه، عملیات احیاء (ماساژ قلبی، تنفس مصنوعی و تزریق اپی نرفین و فیکس IV Line) به مدت 45 دقیقه» انجام شده اما به‌رغم «تلاش‌های فراوان کادر درمان» او جان باخته است.

روز سه‌شنبه، 30 شهریور 1400، شاهین ناصری زندانی محبوس در زندان تهران بزرگ جان باخت.

در آن زمان رسانه‌های حقوق بشری به نقل از برادر او این خبر را منتشر کرده بودند.

شماری از کنشگران مدنی در شبکه‌های اجتماعی مسئولیت جان باختن این زندانی را بر عهده «سازمان زندان‌ها، قوه قضاییه و علی خامنه‌ای» دانستند.

«سازمان حقوق بشر ایران»، نیز مرگ این زندانی را «مشکوک» خواند و نوشت که او پس از آنکه درخصوص شکنجه نوید افکاری شهادت داده بود، به زندان تهران بزرگ تبعید شد و از چندی پیش به سلول انفرادی منتقل شده بود.

این نهاد در گزارش خود به نقل از یک منبع آگاه نوشت: «احتمال دارد سازمان زندان‌ها بخواهد مرگ وی را خودکشی اعلام کند. ولی آقای ناصری نه فرد افسرده‌ای بود و نه فردی که مشکل روحی داشته باشد که بخواهد خودکشی کند. زن و بچه دار بود و به آینده‌اش امیدوار بود. هیچ بیماری خاصی هم نداشت که بخواهد بخاطر بیماری فوت کند».

ناصری پیشتر در یک فایل صوتی که زمان ضبط آن برای قبل از اجرای حکم اعدام نوید افکاری است گفته بود: «یک روز در آگاهی شیراز من را به محل شکنجه می‌بردند که در راهرو صدای داد و فریاد و التماس و فحاشی به گوشم رسید. وقتی جلوتر رفتم دیدم در یکی از اتاق ها دو نفر لباس شخصی نوید افکاری را به باد کتک گرفته و با فحش های بسیار بد و الفاظ رکیک و با بی رحمی تمام با لوله و باتوم بر سر و صورت نوید ضربه می‌زنند.»

او در ادامه گفت: «من به وضوح شنیدم که شکنجه‎‌‌گران به نوید افکاری می‌گفتند هر چیزی را که ما می‌گوییم درست است و باید بنویسی. وقتی برای شهادت به داسرای امنیتی رفتم باز پرس شعبه پس از شنید صحبت‌های من با الفاضی رکیک گفت که تو داری در یک پرونده امنیتی دخالت می‌کنی. همین ماموران را وادار می‌کنم به خاطر تهمت و افترا از تو شکایت بکنند و بلایی سرت می‌آورم که ذوب بشوی.»

پیش‌تر، سازمان «عفو بین‌الملل» در گزارشی تحت عنوان «ایران: یک دهه مرگ بدون مجازات در بازداشت و شکنجه بدون پاسخگویی» از جان باختن 72 زندانی در طول ده‌سال گذشته در ایران خبر داد.

این بیانیه به‌دنبال انتشار خبر جان‌باختن یاسر منگوری، زندانی سیاسی کُرد در بازداشتگاه امنیتی ایران منتشر شده بود.

در گزارش این نهاد حقوق بشری آمده بود که در «46 مورد» دلیل مرگ، شکنجه یا سایر بدرفتاری‌های فیزیکی از جمله استفاده مرگبار از سلاح گرم و گاز اشک‌آور به دست ماموران بوده و مقامات ایرانی تاکنون از پاسخگویی درباره مرگ این افراد سر باز زده‌اند.

نوید و وحید افکاری در 26 شهریور سال 97 و حبیب افکاری 22 آذر همان سال در ارتباط با اعتراضات سراسری مرداد 97 بازداشت شدند.

رسانه‌های حقوق بشری بارها در گزارشات خود نوشتند که برادران افکاری در زمان بازجویی‌ها برای اخذ اعتراف بارها مورد ضرب و شتم و شکنجه قرار گرفته‌اند.

دادگاه انقلاب و دادگاه کیفری شیراز طی حکمی نوید افکاری را به 2 بار اعدام، 6 سال و 6 ماه زندان و 74 ضربه شلاق، وحید افکاری را به 54 سال و 6 ماه زندان و 74 ضربه شلاق و حبیب افکاری را نیز به 27 سال و 3 ماه زندان و 74 ضربه شلاق محکوم کرد.

حکم اعدام نوید افکاری در 22 شهریور سال گذشته به اجرا درآمد.