مرگ فلامینگو‌ها در نمک‌زارهای دریاچه ارومیه

حجت جباری، معاون فنی اداره کل حفاظت محیط زیست ایران اعلام کرد امسال به علت فراهم نبودن شرایط زیستی و گرفتاری پرندگان در دریاچه ارومیه به دلیل غلظت بالای نمک آب، میزان حضور فلامینگوها به طرز محسوسی کاهش یافته است.

به گزارش خبرگزاری «ایرنا»، شرایط اکوسیستمی دریاچه ارومیه در سال‌های اخیر باعث شده تا به تدریج جمعیت گونه ارزشمند فلامینگوها که به عنوان گونه پرچم و یا نماد در این منطقه محسوب می شوند، به علت تهدیدات کاهش پیدا کند.

معاون فنی اداره کل حفاظت محیط زیست آذربایجان غربی با اعلام اینکه «بیش از 60 هزار قطعه فلامینگو در سواحل و پارک ملی دریاچه ارومیه سالانه مشغول استراحت و تغذیه هستند» از کاهش چشم‌گیر این گونه گیاهی به دلیل فراهم نبودن شرایط زیستی خبر داد.

طبق اظهارات جباری، تعداد فلامینگوهای دریاچه ارومیه در دهه 80 به بیش از 120 هزار قطعه می‌رسید که این تعداد در سال 1394 و در اوج بحران خشکی دریاچه ارومیه کمتر از 2 هزار قطعه شد.
همچنین امید یوسفی، رئیس اداره حیات وحش اداره کل حفاظت محیط زیست آذربایجان غربی در این‌باره گفت: «حضور فلامینگوها در پارک ملی دریاچه ارومیه به علت فراهم نبودن شرایط زیستی آنها کاهش30 تا 35 درصدی داشته است.»

او با اشاره به کاهش تعداد فلامینگو‌ها افزود: « تعداد سایر پرندگان نیز مانند کاکایی، تنجه و آنقوت نیز علت فراهم نبودن شرایط زیستی کاهش یافته است.»

رضا خیری، فرمانده یگان حفاظت اداره کل حفاظت محیط زیست آذربایجان غربی نیز با تاکید بر گستره بزرگ اراضی تحت حفاظت محیط زیست استان آذربایجان غربی و به ویژه پهنه آبی 5700 کیلومتری پارک ملی دریاچه ارومیه اعلام کرد: «10 نفر محیط‌بان و 13 قرق‌بان در پارک ملی دریاچه ارومیه فعالیت می‌کنند که این تعداد برای حفاظت فیزیکی بسیار اندک است.»

با توجه به تعداد کم نیروهای حفاظت فیزیکی، در صورت گرفتار شدن این پرنده در نمک‌ها،‌ مرگ زجرآوری در انتظار آن‌هاست، چرا که بعد از چند روز از رسوب بندی، در صورتیکه نجات پیدا نکنند، تلف می‌شوند.

فلامینگوها در محیط طبیعی از 15 تا 20 سال عمر می‌کنند و اغلب در دسته های بزرگ چندصدتایی دیده می‌شوند. این پرنده‌ها بیشتر فعالیت‌های خود، از جمله تغذیه، مهاجرت، لانه سازی و جوجه آوری را به صورت گروهی انجام می‌دهند.