تجمع کنشگران سیاسی و مدنی ایران: سلول انفرادی شکنجه است و باید ممنوع شود
جمعی از فعالان مدنی و سیاسی ایران صبح روز دوشنبه 1 مارس، با حضور در یکی از دفاتر خدمات الکترونیک قضایی در غرب تهران، اقدام به ثبت دادخواستی علیه آمران، عاملان و مامورانی کردند که مدت‌ها آن‌ها را در سلول‌های انفرادی محبوس کرده بودند.
به گزارش رسانه‌های ایران، در همین راستا، تعدادی از این فعالان بیانیه‌ای منتشر کرده و در آن تاکید کردند که سلول انفرادی مصداق بارز شکنجه بوده و بر اساس قوانین و اعلامیه جهانی حقوق بشر، استفاده از آن ممنوع است.
در میان این فعالان چهرهایی چون: نرگس محمدی، فرنگیس مظلوم، ضیا نبوی، حمید اصفی، احمدرضا حائری، کوروش زعیم، اشکان رضوی، سیاوش حاتم، مجید مسافر، میلاد فدایی‌اصل، ژیلا بنی‌یعقوب، بهمن احمدی‌امویی، مجید مسافر، فرشاد قربانپور، رسول بداغی، مرضیه رسولی، محمد کریمی، ابراهیم الله‌بخشی، آرش کی‌خسروی، اکبر امینی ارمکی، زهرا توحیدی، علیرضا خوشبخت، و فائزه هاشمی حضور داشتند. همچنین تعدادی دیگر از جمله: جعفر پناهی، خسرو سیف، محمدعلی عمویی، محمود بهشتی، و سعید مدنی در سایر دفاتر دادخواست‌های خود را از طریق وکلایشان به ثبت رساندند.
در این بیانیه آمده است: «سال‌هاست نگهداری متهمان در سلول‌های انفرادی در بازه‌های زمانی مختلف و تحت شرایط سخت و طاقت‌فرسای بندهای امنیت و به‌دور از هرگونه کنترل و نظارتی، به امری رایج تبدیل شده است. اخذ اعتراف و اقرار تحت شکنجه روحی و روانی حاصل از سلول انفرادی، موجب صدور احکام سنگین زندان و حتی اعدام توسط دادگاه‌ها شده و تحمل حبس انفرادی بسیاری از متهمان را به بیماری‌های جسمی و روحی دچار کرده است. همچنين علی‌رغم اعتراضات مدنی و حقوق بشری برای توقف نگهداری متهمان در سلول انفرادی، این رویه همچنان پابرجاست و اين در حالی است كه نگهداری متهمان در سلول انفرادی در هیچ‌کدام از مقررات قانونی پیش‌بینی نشده است.»
در ادامه بیانیه آمده است: «ما به عنوان شهروندانی با گرايشات متنوع سياسی، عقيدتی و اجتماعی كه همگی از قربانيان سلول انفرادی هستيم، اعلام می‌داريم كه نگهداری متهمان در سلول انفرادی نه‌تنها عمل غيرانسانی بلكه طبق مقررات داخلی و بين‌المللی از مصاديق بارز شكنجه و مستوجب پی‌گرد قانونی نيز می‌باشد. از اين رو، خواهان توقف اين شكنجه غيرانسانی و برچيده‌شدن سلول‌های انفرادی هستيم و بر اين باوريم كه همه مسئولانی كه در اِعمال حبس انفرادی عامليت و آمريت داشته و دارند، می‌بايست در پيشگاه عدالت پاسخگو باشند.»
استفاده گسترده و طولانی مدت از حبس انفرادی، روش قضات ایران برای شکنجه زندانیان است.
طبق آمار از سال 1370 تا اکنون حداقل 50 نفر زیر شکنجه در زندان‌ها و بازداشتگاه‌های جمهوری اسلامی جان خود را ازدست‌داده‌اند.
نهادهای بین‌المللی حقوق بشری همواره در اطلاعیه‌های خود درباره زندانیان سیاسی و عقیدتی ایران، سلول‌های انفرادی را خلاف قوانین بین‌المللی و مصداق بازر شکنجه دانسته و خواستار توقف حبس زندانیان در سلول‌های انفرادی شده‌اند.
