مردی 5 سال یا به عبارتی 500 ساعت مفید را صرف ویرایش و 42 ساعت را صرف پردازش یک تصویر از صورت فلکی شکارچی کرده است.
به گزارش «آی ای»، صورت فلکی شکارچی (اوریون) بسیار دیدنی است، اما وقتی در یک عکس 2.5 گیگاپیکسلی ارائه شود، نفس‌گیر هم می‌شود.
ثبت این تصویر جدید و قابل حرکت از این صورت فلکی، پنج سال زمان برده و «مت هاربیسون»، 500 ساعت را صرف ویرایش و 42 ساعت را صرف پردازش آن کرده است.
وی که یک عکاس نجومی است، در سایت خود می‌گوید که فکر این پروژه چشمگیر از سال 2013 به سرش زده و برای رسیدن به این تصویر نهایی مسحور کننده، از هزاران عکس که طی چندین سال گرفته شده اند، استفاده کرده است.
صورت فلکی شکارچی که در زبان انگلیسی اوریون و در عربی، جبار نامیده می‌شود، یک صورت فلکی است که روی استوای آسمانی (استوای سماوی) قرار گرفته و بنابراین نیمی از آن در نیمکره جنوبی آسمانی و نیم دیگر آن در نیمکره شمالی آسمان قرار دارد و از همه نقاط زمین قابل دیدن است. البته صورت‌های فلکی از نیمکره جنوبی، در مقایسه با مشاهده آنها از نیمکره شمالی، بر عکس هم، دیده می‌شوند.
این شکل فلکی، شاید شناخته‌شده‌ترین و با مسماترین صورت فلکی باشد. هیچ یک از صورت‌های فلکی دیگر به جز صورت فلکی عقرب تا این حد به نام خود شباهت ندارند. شکارچی شامل ستارگان درخشان بسیار است.
ستاره‌های این صورت فلکی شباهت به یک شکارچی دارد که از هزارها سال پیش در جهان شناخته شده‌است.
شکارچی، سپری از پوست شیر در دست و گرزی در دست دیگر دارد و در حال جنگ با گاو آسمانی یا ثور است، در حالیکه سگ‌های بزرگ و کوچک او پشت سرش هستند و خرگوش، شکار مورد علاقه‌اش زیر پایش است.
هاربیسون در سایت خود توضیح داده است که شیفتگی او به ستاره‌ها از کودکی وی آغاز شده است. وی نوشته است: «من فکر می‌کنم بهترین حرف برای گفتن این است که من می‌توانستم تقارن آشنای صورت فلکی شکارچی را در سنین نوجوانی تشخیص دهم. وقتی مادرم در کودکی مرا برای پیشاهنگی ثبت نام کرد، در آنجا تماشای آسمان با یک تلسکوپ کوچک را برای اولین بار تجربه کردم.»
هاربیسون برای رسیدن به رویای خود که ایجاد یک تصویر وصف نشدنی و بی‌سابقه از صورت فلکی شکارچی بود، از یک دوربین کیو اچ وای 16200 سی سی دی استفاده کرد. این دوربین به او امکان داد تا تصاویری در مقیاس 1.6 پیکسل از صورت فلکی شکارچی ثبت کند.
وی گفت: «من یقین داشتم که این دوربین می تواند ماهیت واقعی آن تکه از فضا را در پشت ابرها و رنگ ها نشان دهد و این پروژه من بود: صرف پنج سال عمر، استفاده از 2508 تصویر، بیش از 500 کار بر روی ادغام تصاویر و صبر و حوصله بسیار زیاد.»
هاربیسون در ادامه توضیح داد که چگونه در کار خود با مشکلات زیادی مانند تعادل برقرار کردن بین شرایط آسمان که شب به شب متفاوت است، مشکلات سخت افزاری مداوم و شرایط جوی چالش برانگیز در محل زندگی خود در شرق ایالت تنسی روبرو شده است. اما به گفته وی، آنچه واقعاً باعث شده این پروژه پنج سال طول بکشد، یافتن یک رایانه به اندازه کافی قدرتمند برای پردازش تصویر فوق العاده او بوده است، اتفاقی که تا ماه اوت سال 2020 رخ نداد.
به گفته او «خوش شانسی ما این بود که در نهایت این اتفاق افتاد و اکنون همه ما می‌توانیم از این تصویر باشکوه لذت ببریم.»
