در قرن چهاردهم میلادی و همزمان با انتشار بیماری طاعون سیاه که جان یک سوم اروپاییان را گرفت، بشر آن روز گمان می‌کرد با غلبه بر این بیماری آن را برای همیشه ریشه‌کن کرده است، اما این بیماری بارها و بارها مجددا منتشر شد و به ویژه در قرن هفدهم جان میلیون‌ها نفر دیگر را گرفت.
علیرغم همه پیشرفت‌های پزشکی بیماری طاعون تا امروز نیز ریشه‌کن نشده و گاه و بیگاه در نقاط مختلف جهان مجددا سربرمی‌آورد.
در سال‌های آغازین قرن بیستم طاعون از شرق آسیا به آمریکا رفت. در سال 1900 کشتی‌های آسیایی زیادی در سواحل سانفرانسیکو پهلو گرفته و کالاهای آسیایی خود را در آن بنادر تخلیه کردند. به همراه این کالاها، یک مهمان ناخوانده و غیرمرغوب هم به آمریکا رفت؛ موش‌هایی که طاعون را به آنجا منتقل کردند.
در سال 1904 سانفرانسیکو توانست بر طاعون فائق آید، اما سه سال بعد نوبت ساحل غربی و به ویژه مناطق نزدیک شهر پورتلند بود که به طاعون مبتلا شوند. در آن زمان یک پزشک زن آمریکایی به نام "استر پل لاوجوی" توانست با به کارگیری مهارت‌هایش این شهر 200 هزار نفری را از خطر مرگ نجات دهد. این زن توانست در زمانی جان صدها هزار نفر را نجات دهد که زنان در آمریکا حتی حق رای نداشتند.
استر پل لاوجوی در 16 نوامبر 1869 در منطقه سیبک در اقلیم واشنگتن وقت به دنیا آمد و در سال 1894 به دانشگاه پزشکی اوریگون رفت و چهار سال بعد در رشته پزشکی زنان فارغ‌التحصیل شد.
او به همراه همسرش "امیل پل" در شهر پورتلند سکنی گزید و بعدها به همراه او به آلاسکا رفت. دکتر استر لاوجوی پس از مرگ همسرش در سال 1911 با بازرگانی به نام "جورج لاوجوی" ازدواج کرد و پس از هفت سال زندگی مشترک، از او جدا شد.
علیرغم همه این مشکلات خانوادگی، این پزشک زن نقش مهمی در بهبود خدمات درمانی ارائه شده به زنان بازی کرد و همچنین توانست با نجات پورتلند از بیماری طاعون، آن را به یکی از تمیزترین شهرهای آمریکا مبدل کند.
با انتشار طاعون در منطقه، بسیاری از مردم کالیفورنیا و اوریگون طاعون را به آسیایی‌ها ربط دادند. "دکتر رالف ماتسون" بیولوژیست معروف آن زمان نیز یکی از این افراد بود. او درباره رنج چینی‌ها و هندی‌ها و مشکلات بهداشتی آنان و همچنین عدم توانایی آنها در احترام گذاشتن به ارزش‌های آمریکا سخن گفت و شیوه زندگی آنها را حیوانی توصیف کرده و خواستار در دستور کار قرار گرفتن اقداماتی علیه آنها شد.
با انتشار طاعون در سانفراسیکو در سال 1900 مقامات وقت بلافاصله علیه آسیایی‌ها اقدام کرده و آنها در منطقه چینی‌نشین Chinatown این شهر قرنطینه کردند.
در سال 1907 اما اوضاع به گونه دیگری پیش رفت، زیرا که دکتر استر پل لاوجوی به نقش موش‌ها و کُک‌ها در این زمینه پی برد وبلافاصله دستور تمیزکردن شهر را صادر کرد.
او تعدادی از روزنامه‌نگاران را به بندرگاه‌ها برد و با گردش در کوچه‌ها، توجه اهالی رسانه را موضوع فاضلاب و انتشار آلودگی جلب کرد.
او بعدها موضوع اوضاع بهداشتی ناگوار را به اطلاع مقامات پورتلند رساند و از آنها خواست اقدامی در این‌باره کنند و آنها نیز مبالغ هنگفتی در اختیار او قرار داده تا آلودگی‌های شهر را بزداید.
استر همه گذرگاه‌ها و بندرگاه‌ها را تمیز کرده و همه آشغال‌ها را از خیابان‌های پورتلند پاک کرد. او همچنین تعدادی از شکارچیان موش را از سرتاسر کشور گردهم آورد و به آنها در ازای شکار هر موش 5 سنت جایزه داد. موش‌های شکار شده توسط مقامات شهر آتش زده شده و از بین برده می‌شدند. او همچنین به شکارچیان آموزش‌های بهداشتی ضروری حین شکار موش را یاد داد.
در اواخر سال 1907 طاعون از ساحل غربی آمریکا رخت بربست و شهر پورتلند در مقایسه با دیگر شهرها هیچ مورد ابتلا یا مرگ بر اثر طاعون را شاهد نبود. همه این موفقیت مرهون تلاش و همت زنی به نام دکتر استر پل لاوجوی بود که در 31 آگوست 1967 و در سن 97 سالگی درگذشت.
