پس از گذشت حدود 18 سال از سقوط حکومت طالبان در افغانستان و روی کار آمدن حکومت قانونی در این کشور، هنوز هم گروه طالبان در برخی از نقاط، برای مردم افغان تهدید هستند.
چندی قبل مقام‌ها در برخی از ولایات افغانستان گزارش دادند که سطح جلب‌وجذب سربازان در این ولایات بدلیل تهدید طالبان حدود 50 درصد پایین آمده است.
به گزارش خبرنگار العربیه، مصاحبه‌ها با شهروندان و افسران جلب‌وجذب ارتش ملی افغانستان در چندین ولایت نشان داده است که فشار طالبان، خسارات جدی بر سربازان پولیس و اردوی ملی وارد می‌کند.
طالبان چگونه سربازان پولیس و ارتش ملی افغان را تهدید می‌کنند؟
در موارد زیادی که از تهدید طالبان گزارش شده است، آنان با خانواده‌های سربازان تماس می‌گیرند و از آنان می‌خواهند تا با دولت همکاری نکنند.
ذبیح الله مجاهد، سخنگوی گروه طالبان قبلا این موضوع را تایید کرده و به خبرگزاری آسوشیتد پرس گفته بود، وقتی آنان شک کنند که کسی با حکومت یا نیروهای امنیتی کار می‌کند، با اقارب آن فرد تماس می‌گیرند و می‌خواهند تا کارش را متوقف کند. مجاهد گفت: «ما برای خواستار از خانواده‌های کسانی که با دولت همکاری کنند، از تلفون استفاده می‌کنیم».
فشار طالبان شامل چی چیزهایی می‌شود؟
فشار طالبان معمولا شامل جریمه خانواده‌های سربازان، مجازات فزیکی سربازانی که به خانه بر‌می‌گردند، مصادره‌ی خانه و زمین‌های آنان و حتی کشتن اعضای خانواده یا خود این سربازان می‌شود.
اخیرا مجتبی خان، رییس جلب‌وجذب ارتش ملی در ولایت بدخشان افغانستان با اشاره به جریمه‌ی شش هزار دالری، گفت: «طالبان به پدر یک سرباز اردوی ملی گفته اند که یا پسرش را به خانه فرابخواند یا به طالبان یک کلاشینکوف و 6000 دالر امریکایی جریمه بدهد و هنگامی که پسر به خانه برمی‌گردد، مورد ضرب‌وشتم قرار می‌گیرد و از سوی طالبان زندانی می‌شود».
یک مقام امنیتی افغانستان که نخواست نامش فاش شود گفت، به طور متوسط 20 تا 30 سرباز ارتش ملی و پولیس هر روز در درگیری‌ها کشته می‌شوند.
علی یکی از سربازان پولیس که حدود پنج سال قبل از افغانستان فرار کرده گفت: «پس از این که طالبان پدر و کاکایم را بدلیل کار کردن با دولت کشتند من نمی‌دانستم به کجا فرار کنم یک دوستم برایم ویزای امارات را گرفت»
وی گفت: «من با برادرم روح‌الله، پدرم و کاکایم (عمو) به حیث پولیس کار می‌کردیم تا وقتی که طالبان در ولایت کندز پدر و کاکای ما را کشتند و ما را تهدید کردند، برای ما گفتند که طالبان عکس‌های من و برادرم را برای افراد خود داده‌اند تا ما را در هر کجا دیدند بکشند، اکنون من و خانواده‌ام می‌ترسیم به افغانستان برگردیم».
به گفته وی، حکومت افغانستان توانایی تامین امنیت سربازان تهدید شده در نقاط ناامن در این کشور را ندارد به همین دلیل بیشتر سربازانی که در افغانستان مورد تهدید طالبان قرار می‌گیرند یا کارشان را رها می‌کنند یا هم مجبور به فرار از این کشور می‌شوند.
او که اکنون در امارات متحده عربی زندگی می‌کند گفت: «زندگی در اینجا سخت است چون کار پیدا کردن اینجا مشکل است و اگر هم کار نکنیم مجبوریم به افغانستان برگردیم که برای ما بسیار خطرناک است».
قابل ذکر است که قبل از این نیز چنین مواردی در میان پناهجویان افغان که به اروپا فرار کرده بودند دیده شده است.
صالح اسم مستعار یکی از سربازان اردوی ملی افغانستان است که به کشور بلژیک فرار کرده و می‌گوید: «من در ولایت ناامن هلمند در اردوی ملی کار می‌کردم».
وی می‌گوید، پس از آن که طالبان روستای آنان را در کنترل خود در آوردند، وی از افغانستان فرار کرده است.
به گفته وی، طالبان چندین سرباز پولیس و اروی ملی را در آن روستا سر بریدند و او از ترس کشته شدن از طریق ایران به ترکیه و سپس از راه یونان به بلژیک رفته است.
وی افزود: «قبل از ترک وطن، زن و بچه‌ام را به خانۀ خسرم روان کردم تا آنان بخاطر من کشته نشوند، امیدوارم روزی بتوانم آنان را از افغانستان بیرون کنم».
طالبان کی‌ها را تهدید می‌کنند؟
بیشتر افراد مورد تهدید طالبان در افغانستان سربازان امنیتی، کارمندان رسانه‌ای و افراد که برای حکومت این کشور کار می‌کنند هستند.
اکثر خبرنگارانی که از افغانستان فرار کرده و به کشورهای دیگر رفته‌اند خاطرات تلخی از کشورشان برای‌شان به جا مانده است.
قابل یادآوری است که اخیرا سازمان گزارشگران بدون‌مرز در گزارش تازه‌اش، افغانستان را یکی از خطرناک‌ترین کشورها برای خبرنگاران اعلام کرد.
گزارشگران بدون مرز باور دارد که فقط مناطق محدودی در داخل افغانستان وجود دارد که خبرنگاران با امنیت نسبی در آن می‌توانند به فعالیت رسانه‌ای خود ادامه دهند.
براساس گزارش اخیر این سازمان، سوریه، عراق و افغانستان به ترتیب خطرناک‌ترین کشورهای جهان برای خبرنگاران اند. در سال 2018 حدود 22 کارمند رسانه‌ای در افغانستان کشته شد که واکنش‌های تند سازمان‌های بین‌المللی را در پی داشت.
