«نقشه راه صلح» سه مرحله‌ای اشرف غنی برای عبور از جنگ

محمد اشرف غنی، رئیس جمهوری افغانستان، یک‌شنبه 11 آوریل، اعلام کرد که طرح صلح او برای عبور از جنگ تحمیل شده و رفتن به سوی صلح پایدار واضح است و سه مرحله دارد.

غنی در پیامی گفت، در تمام مراحل عبور به خصوص عبور از جنگ و رفتن به سوی صلح باید مشروعیت وجود داشته باشد که مبدا مشروعیت قانون اساسی افغانستان است.

او تاکید کرد که نقشه راه برای عبور از جنگ و رفتن به سوی صلح عادلانه سه مرحله دارد، اول رسیدن به یک توافق‌نامه صلح، دوم تشکیل حکومت صلح آمیز و سوم روی کار آمدن یک حکومت انتخابی براساس اراده مردم.

به گفته رئیس جمهوری افغانستان، این نقشه راه باید از رفتن افغانستان به سوی خطرهای احتمالی جلوگیری کند.

از سوی دیگر، جمعی از مهاجرین افغانستان نیز با انتشار اعلامیه‌ای تاکید کردند که مذاکرات صلح باید بر محور عدالت پیش برده شود تا قربانیان جنگ، قربانی صلح نشوند.

آیا نظام فدرالی مشکل افغانستان را حل می‌کند؟

قرار است در آینده نزدیک نشست استانبول ترکیه در رابطه با صلح افغانستان برگزار شود. اما برخی آگاهان مسایل سیاسی افغانستان بر این باور هستند که مشکل این کشور با ایجاد نظام فدرالی حل خواهد شد.

یعقوب یسنا، نویسنده افغان، در مطلبی نوشت: «ما چند نزاع و معضل اساسی داریم که نظام ریاستی متمرکز نه تنها این نزاع و معضل‌ها را رفع نکرده است، بلکه بیش‌تر کرده است. نظام ریاستی متمرکز در واقع تجدید و تکرار این نزاع و معضل‌ها است. در نظامی‌که این نزاع و معضل‌ها قابل رفع است، فدرال است.»

لطف پدرام، رئیس حزب کنگره ملی افغانستان، می‌گوید: «فدرالیسم ربطی به عقب مانده‌گی و پیشرفته بودن جوامع بشری ندارد. وقتی امریکا در قرن 18 فدرالی شد خیلی عقب مانده‌تر از ما بود. آن زمان یک میلیون امریکایی‌های سرخ پوست را همین امریکایی‌های متمدن گردن زدند. فدرالیسم یک نظام اداره است مثل اینکه شما نظام را سلطنتی اداره می‌کنید یا با جمهوری پارلمانی و یا به شکل فدرال...»

همچنان، احمد سعیدی، آگاه مسایل سیاسی افغانستان، گفته است: «به باور من وضعيت کنونی افغانستان زمانی بهتر خواهد شد که در افغانستان حکومت غیرمتمرکز سر قدرت باشد. یعنی تقسیم وظایف رئیس جمهور و نخست‌وزیر به شمول ولایات، انتخابی باشند.»

سعیدی اضافه کرد: «تجربه نشان داده است که حکومت‌های متمرکز علاوه از اينکه توانائی آوردن صلح و امنیت را در کشور نمي‌داشته باشند، حتی خود موجبات تکتاتوری (دیکتاتوری) و تروريزم غيرمستقيم را فراهم می‌سازند.»