تمرکز چیزی نیست که بتوانیم آن را ببینیم یا احساس کنیم. به همين دليل ما درباره آنچه می‌خواهیم انجام دهیم اول حدس مي‌زنیم و سپس آن را انجام می‌دهیم. پدیده عدم تمرکز در همه انسان‌ها کم و بیش وجود دارد. حتی موفق‌ترین افراد نیز گاهی با مشکل عدم تمرکز روبرو می‌شوند. لذا پرسش مهمی که در این رابطه به طور جدی مطرح می‌شود این است که چرا ما نمی‌توانیم تمرکز داشته باشیم.
آدریان شپیرد، مشاور امور بهره‌‌وری و مدیر عامل وب سایت «آی ساكسيد بوک» (i-saxidbook)، برخی از دلایل عدم تمرکز و راه حل‌های ممکن را در سایت «لایو هک» Livehack ارائه داده است.
تلفن هوشمند
یکی از مهمترین عوامل کاهش قدرت تمرکز ما استفاده نادرست از وسایل هوشمند است. این وسایل برنامه‌های زیادی را با خود حمل می‌کنند و اگر نتوانیم به خوبی از آنها استفاده کنیم باعث حواس پرتی و عدم تمرکز می‌شود. برای مثال از یک گوشی هوشمند می‌توانیم برای موارد مثبت یا منفی استفاده کنیم.
استفاده از تلفن هوشمند برای هر شخصی متفاوت است. برخی از تلفن هوشمند برای خودآگاهی، خودسازی، برنامه‌های ورزشی و برخی دیگر برای گوش دادن به موسیقی مورد علاقه‌شان یا بازی‌های ویدیویی در شبکه اینترنت استفاده می‌کنند. لذا استفاده متنوع و گسترده از برنامه‌ها در وسایل هوشمند، باعث نوعی عدم تمرکز یا حواس پرتی می‌شود.
یکی از راه‌های ممکن برای جلوگیری از عوامل عدم تمرکز، تبدیل وسایل هوشمند به ابزاری برای کار و پیاده کردن برنامه‌های محدود و ضروری که مورد استفاده روزانه ما است.
پیام‌های تبلیغاتی
هر برنامه‌ای که روی موبایل پیاده کنیم، پیام‌های تبلیغاتی و نوتفیکیشن‌های خود را برایمان ارسال می‌کند در نتیجه روزانه صدها پیام تبلیغاتی به گوشی ما ارسال می‌شود. این خود به نوعی باعث حواس پرتی و عدم تمرکز ما می‌شود. لذا غیرفعال کردن تمام نوتفیکیشن‌ها یا تبلیغات غیرضروری، یکی از راه‌های جلوگیری از مشکل عدم تمرکز است.
صفحه کامپیوتر یا صفحه نمایش
ما در عصر اطلاعات و تکنولوژی زندگی می‌کنیم و بیشتر افراد روزانه بین 8 تا 10 ساعت را به صفحه کامپیوتر به طور مستقیم نگاه می‌کنند که این امر متاسفانه باعث رنج و خستگی چشم می‌شود.
استفاده از قانون یا قاعده «20-20-20»
یکی از راه حل‌ها استفاده از استراتژی معروف به «KitKat» یعنی استراحت کردن و کمی نفس کشیدن هنگام کار است. بدین شکل که ما باید دائماً به خود یادآوری کنیم که نگاه کردن به صفحه نمایش کامپیوتر یا ابزارهای دیگر، زندگی واقعی ما نیست.
برای رفع این مشکل ما می‌توانیم از قانون «20-20-20 » استفاده کنیم این قاعده و روش کار در اداره‌ها از ما می‌خواهد که بعد از هر 20 دقیقه نگاه کردن به صفحه کامپیوتر به چیزی در حدود 20 متری برای مدت زمان 20 ثانیه نگاه کنیم.
