شهردار شهر مشراگه از توابع شهرستان رامشیر در اقدامی بی‌سابقه و اعتراضی به همراه کارکنان شهرداری این شهر خندق حفر کرد و دیواره‌های خاکی ایجاد کرد تا راه‌های منتهی به دکل‌های نفتی را ببندد و از ادامه فعالیت شرکت‌های نفتی جلوگیری کند.
مهدی خالدی در گفت‌وگو با عصرجنوب اعلام کرد که این اقدام او پس از «بی‌نتیجه ماندن» سه سال مکاتبه و مذاکره با مسئولان شرکت بهره‌برداری مارون و نفت و گاز آغاجاری صورت گرفته است.
شهرداری شهر مشراگه در این باره گفت: «دکل‌های نفتی در خیابان‌های این شهر در حال حفر چاه‌های نفت هستند و برخی دکل‌ها به فاصله 50 متری منازل مسکونی، مدرسه و یا ساختمان شهرداری احداث شده‌اند».
به گفته او، دکل‌های حفاری نفت متعلق به شرکت ملی حفاری هستند که نفت استخراج شده را به مناطق نفت‌خیز جنوب تحویل می‌دهد اما شرکت نفت و گاز مارون و بهره برداری آغاجاری حاضر به پرداخت عوارض که حق شهرداری این شهر است نشده است.
شهردار مشراگه با گلایه از شرکت‌های نفتی گفت که در جریان سیل و آبگرفتگی‌های اخیر، علیرغم آنکه ماشین‌آلات شرکت‌های نفتی در محدوده شهری قرار داشتند، اما آنها حاضر به کمک به مردم شهر نشدند.
او در ادامه توضیح داد: «صبح امروز به همراه کارکنان شهرداری ابتدا به دکل حفاری نفت که در جوار یک مدرسه بود رفتیم و با حفر خندق مسیر منتهی به آن را مسدود کردیم و سپس راه ارتباطی چاه دوم که همجوار ساختمان شهرداری مشراگه است را با دیواره‌های خاکی سد کردیم و اعلام کردیم اجازه ورود و خروج و فعالیت به هیچ‌کدام از تاسیسات نفتی در محدوده شهری را نخواهیم داد».
خالدی با اشاره به تهدیدهای صورت گرفته از سوی مدیران شرکت نفت تاکید کرد تا زمان پرداخت حق مردم این شهر محروم از سوی شرکت‌های نفتی به هیچ وجه اجازه فعالیت به چهار چاه و دکل‌های حفاری نفت، پمپ سایت و کارگاه‌های نفتی را نخواهد داد.
گفتنی است، شرکت بهره‌برداری نفت و گاز آغاجاری به عنوان زیرمجموعه‌ای از شرکت ملی مناطق نفت‌خیز جنوب، در زمینه تولید و بهره‌برداری، فرآورش و انتقال نفت خام و گاز طبیعی، همچنین تولید میعانات گازی فعالیت می‌کند. ظرفیت تولید نفت این شرکت به طور میانگین معادل615 هزار بشکه در روز و ظرفیت تولید گاز آن در حدود 20 میلیون مترمکعب در روز است، همچنین روزانه بالغ بر 30870 بشکه میعانات گازی نیز تولید می‌کند.
شرکت نفت و گاز آغاجاری مالک شبکه گسترده‌ای از 7000 کیلومتر خطوط لوله انتقال، 12 مجتمع بهره‌برداری، 18 ایستگاه تقویت فشار گاز، 8 کارخانه گاز و گازمایع و 4 واحد نمک‌زدایی است.
تاکنون بارها درباره مسئله محرومیت شدید اهواز و شهرهای اطراف آن و سهم نداشتن این شهرها از نفت گزارش‌هایی منتشر شده است، طی سال‌های اخیر نیز با برجسته شدن مشکلات اهواز و شهرهای اطراف آن در حوزه‌های اجتماعی، عمرانی و به ویژه مشکلاتی مانند ریزگردها، این سوال بسیار مطرح شده که «سهم اهواز از نفت چقدر است؟» در حالیکه منابع نفتی در این شهر و شهرهای اطراف آن از مهمترین منابع تولید درآمد ایران به شمار می‌آیند.
