جلال ملکشاه شاعر نامی کُرد شامگاه روز شنبه 31 اکتبر در سن 69 سالگی به دلیل کهولت سن دار فانی را وداع گفت.
اعضای خانواده ملکشاه با تأیید این خبر، دلیل مرگ این شاعر برجسته کُرد را «بیماری مزمن داخلی» عنوان کردند.
این شاعر کُرد در سال 1330 خورشیدی در روستای «ملکشاه»، از توابع شهرستان سنندج چشم به جهان گشود و پس از گرفتن دیپلم ادبی شروع به سرودن اشعار ابتدا به زبان فارسی و سپس کردی نمود.
ملکشاه در دهه چهل خورشیدی به علت فعالیت سیاسی بر ضد رژیم پادشاهی، چندین سال زندانی شد. فعالیت‌های چشمگیر ملکشاه و توانایی کم‌نظیر او در عرصه‌ی شعر و داستان سبب شد که علیرغم آنکه هیچ کتابی از وی منتشرنشده بود، به عضویت کانون نویسندگان ایران درآید.
پس از سقوط رژیم پهلوی ملکشاه که تا آن زمان نوشته‌ها و اشعارش را به زبان فارسی می‌سرود و می‌نوشت، بە زبان مادری روی آورد و پس از آشنایی با «همین موکریانی» شاعر توانا و پس از دعوت ایشان مدت زیادی در «انتشارات صلاح‌الدین ایوبی» و به مدت 14 سال در بخش «مجله‌ی سروه» به فعالیت پرداخت و مسئولیت بخش ادبی این مجله را به عهده داشت. پس از آن در «اربیل» 5 شماره از مجله‌ی «پرشنگ» را منتشر کرد. ملکشاه در «موسسه‌ی فرهنگی اندیشه‌ی احمدخانی» در ارومیه نیز مدت‌ها به‌کار نوشتن و پرورش شاعران جوان پرداخت.
اشعار ملکشاه به دو زبان کردی و فارسی منتشر شده‌اند که اشعار ایشان از نقاط قوت شعر و ادبیات کردی محسوب می‌شوند، اشعار ملکشاه ساده، بی‌تکلف و سرشار از معنی هستند.
زندگی سخت ملکشاه تأثیر عمیقی بر اشعارش گذاشته‌اند و این درد و رنج را می‌توان به‌وضوح در اشعار ملکشاه مشاهده کرد.
اشعار جلال ازیک‌طرف حوزه‌هایی چون بیان دردهای انسانی، ضعف‌های موجود در جامعه نابرابری‌های اجتماعی و از طرف دیگر حوزه‌هایی چون بیان حالات شخصی، دردهای روحی، فشارهای زندگی را در بر می‌گیرد.
اشعار جلال در حوزه‌ی دوم، عمیق، استوار، سنجیده و متکی بر دانسته‌های اسطوره شناسی وی می‌باشد. دیدگاه‌های فلسفی ملکشاه و آشنایی وی با اساطیر جهانی وی را در میان شاعران متمایز ساخته است.
«شیرکو بی‌کس» شاعر نامدار اقلیم کردستان عراق در مورد شعر ملکشاه می‌گوید: «شعر ملکشاه سبب توسعه و پیشرفت زبان و ادبیات کردی شده و زبان او، زبان رسا و دقیق در صفحه ادبیات ما است. شعر او از دل برمی‌خیزد و بر دل می‌نشیند.»
«احمد شاملو» در مورد جلال ملکشاه گفته است «اگر کسی در آینده در شعر فارسی حرفی برای گفتن داشته باشد، جلال ملکشاه است.»
ملکشاه به‌عنوان یکی از مطرح‌ترین شاعران کُرد درزمینه شعر نو کردی شناخته می‌شود. یکی از آثار جلال ملکشاه کتابی با عنوان «زڕه‌ی زنجیری وشه دیله‌کان / نالەی زنجیر واژگان اسیر» است که در برگیرنده‌ی شعرهای کردی شاعر است و در سال 1383 در سنندج چاپ‌شده است.
برخی از اشعار استاد ملکشاه به زبان‌های انگلیسی، فرانسه، روسی و عربی ترجمه و متشر شده‌اند.
به گفته یک منبع مطلع به العربیه.نت علیرغم تلاش نهادهای امنیتی برای عدم مشارکت مردم در مراسم بەخاکسپاری این شاعر ملی کُرد، شرکت کنندگان با حضور گسترده و رعایت پروتوکل‌های بهداشتی به دلیل شیوع کرونا، در این مراسم «سرود ملی کُردستان» را سردادند.
