خسرو بشارت زندانی سیاسی اهل سنت ایران با نوشتن نامه‌ای به سازمان حقوق بشری عفو بین‌الملل برای نجات خود از مجازات اعدام، درخواست کمک کرده است.
ایران که بارها از سوی گزارش‌گران ویژه ایران در سازمان ملل، متهم به سرکوب مخالفان و شکنجه زندانیان شده، حالا با اتهام جدیدی از سوی یک زندانی اهل سنت روبه‌رو است. این زندانی سیاسی که نزدیک به 11 سال در زندان به سر می‌برد، در نامه‌ای به عفو بین‌الملل نوشت که تحت «شکنجه» و فشار برگه‌ای سفید را امضا کرده و پس از آن بازجویان متنی را که می‌خواستند روی این برگه نوشته‌اند.
بشارت در سال 2010، به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی» بازداشت شد، اما بعدها اتهام او به «محاربه» و «فساد فی‌الارض» تغییر داده شد که موجب صدور حکم «اعدام» از سوی دستگاه قضایی علیه او شد.
این زندانی محکوم به اعدام، در قسمتی از نامه‌اش نوشت: «در حال حاضر در شرایط بسیار اسفناک روحی و روانی قرار دارم و خانواده بنده نیز تعادل عادی زندگی را از دست داده‌‌اند و در بدترین شرایط ممکن قرار دارند».
بشارت در نامه‌اش همچنین یادآور شده که از دسترسی به «وکیل تعیینی» محروم بوده و در حالی که در بازپرسی مهاباد از اتهاماتش تبرئه شده بود، بعدا در دادگاه انقلاب تهران از سوی قاضی ابوالقاسم صلواتی به اعدام محکوم شد.
حکم اعدام بشارت یک بار در «د یوان عالی کشور» که عالی‌ترین مرجع قضایی در ایران است، نقض و سال گذشته دوباره تایید شد.
خبرهای ناگوار از شکنجه زندانیان به ویژه زندانیان سیاسی در ایران بارها منتشر شده اما این کشور پیوسته حالت تدافعی در برابر این اتهامات گرفته و آنها را انکار کرده است.
زندانیان سیاسی همواره گزارش‌هایی در این باره منتشر کرده‌اند از جمله اسماعیل بخشی فعال کارگری که حدود دو سال پیش با انتشار مطلبی در اینستاگرام افشا کرد که تحت شدیدترین شکنجه‌ها قرار گرفته بود. اگرچه این فعال کارگری بلافاصله پس از این افشاگری بازداشت شد اما باعث ایجاد موجی از اعتراض علیه حکومت ایران به علت شکنجه زندانیان شد.
هشتگ «من هم شکنجه شدم» در فضای مجازی نیز که توسط فعالان سیاسی و مدنی با سابقه زندان به راه افتاد از موضوع شکنجه در زندان‌های ایران پرده بر‌داشت.
