نابغه ریاضی هندی که در بستر مرگ معادله رفتار «سیاه‌چاله‌ها» را یافت
محققان دانشگاه «اموری» پس از نزدیک به یک قرن توانسته‌اند معمایی را که سرینیواسا رامانوجن، ریاضیدان هندی در بستر مرگ مدعی شده بود که در رؤیا به وی الهام شده، حل کنند.
رامانوجن در سال 1920در بستر مرگ در نامه‌ای به معلم خود، گادفری هارولد هاردی، ریاضیدان انگلیسی به ترسیم چندین تابع جدید ریاضی به همراه توضیحاتی در مورد شیوه عملکرد آنها پرداخت که تا آن زمان ناشناخته بود.
اکنون محققان بعد از چندین دهه اعلام کرده‌اند که حق با این ریاضیدان بوده و اینکه این فرمول می‌تواند رفتار سیاه‌چاله‌ها را توضیح دهد.
رامانوجن که یک ریاضیدان خودآموخته و فطری بود، در نامه خود چند تابع ریاضی را تعریف کرد بوده که نسبت به توابع کنونی «تتا» یا شکلهای مدولار متفاوت هستند با اینحال همچنان از آنها تقلید می‌کنند.
توابع به معادلاتی مانند موج سینوسی گفته می‌شود که به شکل یک نمودار بر روی محور کشیده شده و با محاسبه هر ورودی یا ارزش انتخاب شده، یک نتیجه به دست آید.
این ریاضیدان هندی حدس زده بود که شکلهای مدولار تقلیدی وی با شکلهای مدولار رایج که پیشتر توسط کارل جاکوبی شناسایی شده بود، مطابقت دارد و اینکه نتیجه هر دو، خروجی‌های مشابه برای ریشه‌های یک است.
رامانوجن تصور می‌کرد که این الگوها توسط یک «خدای هندی» بر وی الهام شده است با این حال کسی در آن زمان نفهمید که وی به چه دست یافته است.
وی پیش از اینکه بتواند ظن خود را اثبات کند، درگذشت اما بیش از 90 سال پس از مرگ وی، محققان توانستند اثبات کنند که این توابع در حقیقت از شکلهای مدولار تقلید می‌کنند اما خصوصیات توصیف‌کننده خود مانند ابرتقارن را به اشتراک نمی‌گذارند.
توسعه این توابع می‌تواند به فیزیکدانان در محاسبه آنتروپی یا سطح اختلال سیاه‌چاله‌ها کمک کند.
این یافته‌ها در آستانه صد و بیست و پنجمین سالگرد تولد رامانوجن در کنفرانس 125رامانوجن در دانشگاه فلوریدا ارائه شده است.
