سازمان ناسا سه‌شنبه 20 اکتبر، دستاورد خارق‌العاده‌ای را رقم زد که به وسیله سفینه اوزیریس -رکس متحقق گردید که 4 سال پیش به سوی سیارک چرخنده «بنو» در فاصله 334 میلیون کیلومتری میان زمین و مریخ، پرتاب شد و با موفقیت به روی آن فرود آمد و نمونه‌هایی از سطح صخره‌ای آن را جمع‌آوری کرد و در 24 سپتامبر 2023 با چتر در صحرای ایالت یوتاه در غرب آمریکا فرود خواهد آمد که نخستین مأموریت فضایی از این دست می‌باشد که آمریکا به نمونه‌هایی از خاک یک سیارک، دست می‌یابد.
تیمی از ناسا در شامگاه چهارشنبه 21 اکتبر در نشست خبری اعلام کردند که سیارک «بنو» با قطر 510 متر در بر دارنده گنجی بسیار گران‌بها از موادی است که منظومه شمسی در ابتدای تکوین خود از آن تشکیل شده بود و در طول میلیاردها سال، هیچ تغییری نکرده و لذا ممکن است دلایل بسیار محکمی در مورد چگونگی شکل‌گیری حیات و پیدایش آن به روی کره زمین و تکامل آن را در دسترس قرار دهد. در ویدوی گرفته شده از فرود و پس از آن، روند نمونه برداری بعد از فرود به مدت 10 ثانیه نشان داده شده که طی آن بازوهای مکانیکی سفینه، تنها 60 گرم از سنگ ریزه‌ها و گرد و غبار پراکنده را جمع‌آوری کرده و به سفینه منتقل کردند که بزودی سفر بازگشت خود به زمین را آغاز خواهد کرد که 3 سال به طول خواهد انجامید.
فرود سفینه که 4 ساعت و 50 دقیقه زمان برد، در نهایت دقت انجام گرفت تا حدی که به گفته دانته لارتا ناظر ارشد این مأموریت در ناسا، میزان دقت این مأموریت باور نکردنی است؛ بویژه زمانی که سفینه بازوی مکانیکی خود به طول 3.30 متر را باز کرده و هر قدرکه توانست از سطح این سیارک، نمونه برداری کرد. این صحنه در ویدئو پخش شده در العربیه نت قابل مشاهده است که رسیدن امواج آن به زمین با سرعت نور (300 هزار کیلومتر در ثانیه)، 18 دقیقه و نیم زمان برده است. با این حال دانشمندان برای اعلام موفقیت کامل این مأموریت، نیاز به چند روز دارند؛ هر چند که به گفته مسئولان ناسا، سفینه اوزیریس رکس، تمامی دستور‌العمل‌ها را مطابق برنامه، اجرا کرده است.
این سفینه حجمی معادل یک وانت دارد. سفینه در 2018 در جریان حرکت در مسیر خود به سرعتی بیشتر از 100 هزار کیلومتر در ساعت به سیارک «بنو» رسید و از آن زمان کار بررسی و دنبا ل کردن این سیارک را آغاز کرد تا این که سه‌شنبه 20 اکتبر، زمان نمونه‌برداری از سطح سیارک فرا رسید در حالی که سفینه در ارتفاع 16 متری سطح «بنو» پرواز می‌کرد. این نقطه از سیارک، «نایتینگل» نامیده شده که درنیم کره شمالی سیارک قرار دارد. انتخاب این نقطه به دلیل خالی بودن نسبی آن از سنگ‌ها و صخره‌های بزرگ بود که برداشتن آنها برای بازوی مکانیکی سفینه دشوار بود، با این حال سفینه اقدام به رها کردن گاز نیتروژن فشرده برای پراکنده کردن سطح مورد نظر برای نمونه برداری کرد و مواد بسیار کوچک و ذرات را پراکنده کرد که این کار را می‌توان بزرگترین دستاورد فضایی به‌شمار آورد.
این نمونه‌ها شباهت به کشفیات سرباز فرانسوی در 1799 درجریان حمله ناپولئون به مصر دارد که به «سنگ رشید» معروف است که دانشمندان توانستند بابررسی آن به اسرار زیان هیروگلیف دست یابند. حال به گفته توماس زارباچن مدیر پروژه اوزیرس رکس این سنگ ریزه‌های جمع‌آوری شده از بنو می‌توانند تاریخ سیاره ما و منظومه شمسی به شکل کامل در فراچنگ انسان قرار دهند زیرا مواد برگرفته شدهاز بنو از زمان شکل‌گیری زمین در 4.5 میلیارد سال پیش هیچ تغییری نکرده‌اند و به همین دلیل در بر دارنده اسرار حیات و مواد اصلی و اولیه آن بوده ودانش ما را از سیارک‌هایی نظیر «بنو» افزایش می‌دهند که احتمال برخورد فاجعه بار آنها با کره زمین وجود دارد و باید از هم‌اکنون برای چنین حاثه‌ای آمادگی داشت.
