رقابت نفس‌گیر انتخاباتی بانوی افغان برای وارد شدن به کنگره آمریکا

زینب محسنی بانوی آمریکایی افغان‌الاصل است که در سال 1988 میلادی در ولایت غور افغانستان متولد شد. وی 20 سال پیش از میان جنگ و خشونت برخواست پس از سپری کردن سختی‌های مهاجرت سرانجام وارد آمریکا شد تا رویاهایش را برای برابری و مبارزه با تبعیض تحقق بخشد.

زینب محسنی در رقابت‌های انتخاباتی ایالات‌متحده برای وارد شدن به کنگره آمریکا مبارزه می‌کند و قرار است این انتخابات به تاریخ 23 ژوئن امسال برگزار شود.

به گزارش سایت خبری «خبرنامه»، زینب محسنی از ایالت ویرجینیا آمریکا برای ورود به کنگره ایالات متحده نامزد شده است. او با کسی رقابت می‌کند که 12 سال سابقه نمایندگی و عضویت کنگره را دارد. با این وجود، به گفته خودش با توجه به فعالیت‌های سالیان اخیرش به عنوان یک فعال اجتماعی برای برابری و عدالت، شانس این را خواهد داشت که با تمرکز بر رای افغان‌ها و اقلیت‌های دیگر در این حوزه برنده شود.

زینب محسنی در میان فعالیت‌های خود در ماه ژانویه (جنوری) 2019 به این نتیجه رسید که در انتخابات کنگره نامزد شود. او پس از این تصمیم برنامه‌های آموزشی را پشت سر گذاشت و تمامی مراحل مورد نیاز برای کاندیداتوری را طی کرد. در نهایت در 18 نوامبر سال 2019 میلادی به صورت رسمی اعلام کرد که می‌خواهد برای کرسی دموکرات‌ها در کنگره ایالات متحده آمریکا از ناحیه 11 ویرجینیا نامزد شود.

محسنی در سن 18 سالگی مسیر سیاسی حزبی خود را انتخاب کرده بود. او زمانی که واجد شرایط رای‌دهی شد به عضویت حزب دموکرات آمریکا درآمد.

او معتقد است که ارزش‌ها، عقاید و افکارش با ارزش‌ها و باورهای این حزب و رهبران آن به شدت نزدیک است؛ حزبی که به گفته او به برابری انسان‌ها بهای بیشتری می‌دهد، و در تلاش برای رفع تبعیض و ایجاد همیاری بین همه انسان‌ها در یک جامعه برابر نظیر آمریکاست.

اما چگونه زینب محسنی دختر مهاجری که تنها با مادر و چهار تن از برادران و خواهران شان حدود 17 سال قبل به آمریکا رفته، توانسته رویایی به بزرگی نمایندگی از مردم آمریکا را در کنگره این کشور داشته باشد.

دایکندی در قلب افغانستان

زینب محسنی از درون کوه‌پایه‌های افغانستان مرکزی برخواسته است. او با آنکه اصالتا از ولایت دایکندی افغانستان می‌باشد، اما در سال 1988 در ولایت غور این کشور متولد شد و در آوان کودکی با فامیل هفت نفری خود به پاکستان مهاجر شدند.

کودکی و نوجوانی او نیز در دنیای مهاجرت گذشته و برای رسیدن به زندگی با ثبات از میان جنگ افغانستان به کشور همسایه پناه برده بود.

زینب محسنی در سال 2003 زمانی که تنها 14 سال داشت راهی جهان اول می‌شود. او از زندگی در پاکستان و دشواری‌های آن خاطرات زیادی دارد.

محسنی دوره ابتدایی آموزش‌هایش را در مکتبی که از سوی اداره مهاجرت سازمان ملل دایر شده بود سپری کرد. مادرش در آن زمان به خیاطی روی آورده و پدرش بیکار بوده است.

اما در نهایت زینب محسنی با خانواده شان همانند بسیاری از افغان‌های مهاجر با حمایت اداره مهاجرت سازمان ملل شانس مهاجرت به آمریکا را پیدا می‌کنند و در سال 2003 زمانی که او تنها 14 سال داشته در ایالت اورگن آمریکا سکونت می‌گزینند.

آمریکا، دنیایی دیگر

اما آغاز زندگی در آمریکا برای زینب محسنی و خانواده‌اش پایان مشکلات نیست. در واقع تنها فرق آن با هر جای دیگری که وی پیش از آن زندگی کرده این است که او می‌توانست در آن رویاهای بزرگش را دنبال کند و بدون این که مورد قضاوت قرار بگیرد مسیر متفاوتی را طی نماید.

در شانزده سالگی زینب محسنی انگلیسی را می‌آموزد. پس از آن به عنوان حسابدار در فروشگاه‌ها و رستورانت‌ها کار می‌کند. اما درخشش زندگی در آمریکا را می‌بیند و این که می‌تواند از فرصت‌های جامعه آمریکایی برای بلندپروازی‌هایش و ایجاد تغییر در زندگی شهروندان دیگر کشورش استفاده کند.

محسنی در این زمینه به «خبرنامه» گفته است: «من اکنون از زندگی راضی هستم زیرا خیلی چیزها آموخته‌ام و می‌توانم درک کنم که کجا ایستاده‌ام و چه می‌خواهم».

با این حال او در آمریکا نیز تفاوت‌هایی را میان فقیر و غنی دید و اینکه فرصت‌های برابر برای آنها در برخی موارد فراهم نیست. از این میان آموزش‌های عالی امری است که هر آمریکایی باید شخصا هزینه‌هایش را پرداخت کند. محسنی نیز برای تحصیل در مقطع لیسانس(کارشناسی) خود 50 هزار دالر آمریکایی قرض گرفت که باید آن را در اقساط مختلف پرداخت نماید.

وی اضافه کرد: «اقلیت‌ها و مردمی که از کشورهای دیگر به آمریکا می‌آیند یا آن‌هایی که اقتصاد ضعیفی دارند همه برای تحصیل و زندگی گاه به مشکل برمی‌خورند و من هم جز‌ئی از آنان هستم. من اینجا مکتب رفته‌ام و برای تحصیلات عالی قرضه گرفته‌ام تا ادامه تحصیل بدهم و برای کار بهتر به تحصیلات عالی و درجه آن نیاز داشتم. این یک سوی قضیه است. طرف دیگر این است که تا کسی کار نداشته باشد نمی‌تواند بیمه صحی بگیرد و من در تمام مدت تحصیلات خود سعی کرده‌ام کار هم بکنم و مقداری درآمد داشته باشم. همین چالش‌ها زندگی خیلی‌ها به خصوص خانواده‌هایی چون خانواده من و دختران و پسرانی چون مرا تحت تاثیر قرار می‌دهد».

چالش زندگی با قرض دوران تحصیل و فاصله بین کلاس‌های متفاوت اجتماعی پس از این که او در سال 2015 از رشته ارتباطات و از بخش روزنامه‌نگاری چندرسانه‌ای فارغ شد، جدی‌تر گردید. به این جهت او بیشتر کارکردهای نمایندگان دموکرات در کنگره آمریکا را تعقیب کرد و آنان را با جدیت بیشتری دنبال نمود. این امر باعث شد تا به فکر ایجاد تغییر و برابری اجتماعی بیفتد. امری که زمینه‌ساز آغاز فعالیت‌های او برای کرسی نمایندگی در کنگره آمریکا شد.

زینب محسنی در رقابتی نفس‌گیر

زینب محسنی می‌گوید، با اهداف و برنامه‌هایی که دارد می‌تواند وارد کنگره آمریکا شود زیرا اکنون بسیاری از جوانان ساکن این کشور و اعضای حزب دموکرات باور دارند تا به اقلیت‌ها و شهروندان دیگر به صورت یکسان توجه صورت بگیرد و این می‌تواند کلید موفقیت او باشد.

محسنی ادامه داد: «من می‌خواهم دولت یک جامعه برابر را برای همه ایجاد کند. در حالی که اکنون این شرایط به دست جمهوری‌خواهان است و در خیلی موارد چون پرداخت مالیه نابرابری وجود دارد. به طور مثال پولدارها مالیه نمی‌دهند اما فقیرها مالیه بیشتری می‌پردازند. هدف من این است که با تغییر این قانون، دولت از کسانی که پول دارند با توجه به وضعیت‌شان مالیه بیشتری بگیرد و به مردم غریب توجه بیشتری نشان دهد. دولت باید در نقش مدافع اقلیت‌ها ظاهر شده و در این حوزه کار نماید».

محسنی در مقابل خود رقیب قدرتمندی نیز دارد. گری کونولی سابقه 12 سال حضور در کنگره آمریکا را از این حوزه انتخاباتی داشته و به گفته محسنی از شهرت و حمایت‌های گسترده نیز برخودار است. گری کونولی توانسته حدود 750 هزار دالر برای کمپاینش مصرف کند در حالی که محسنی تنها 20 هزار دالر جمع آوری و مصرف کرده است. با این حال این امر باعث نشده تا زینب محسنی به موفقیتش باور نداشته باشد.

در میان همه چالش‌ها اما مسئله پاندمی ویروس کرونا و شیوع آن در آمریکا برخی از برنامه‌های تبلیغاتی زینب محسنی را بیشتر متاثر ساخته‌است. قرنطینه مردم، زمینه تعامل مستقیم وی را با شهروندان ویرجنیایی به حداقل رسانده و چالش‌زا بوده‌است. با این حال او می‌گوید اگر بتواند در انتخابات مقدماتی 11500 رای بیاورد برنده خواهد بود. چرا که به گفته او رقیب جمهوری‌خواه اش با توجه به این که نتوانسته در 12 سال گذشته رای بیاورد امسال هم نمی‌تواند در این حوزه انتخاباتی موفق شود.

چرا کنگره آمریکا؟

زینب محسنی به کنگره آمریکا چشم دوخته چرا که به دنبال جامعه‌ای برابر است. او که خود از یکی از اقلیت‌های قومی در افغانستان می‌آید می‌داند که برابری اجتماعی اصل اساسی در یک زندگی جمعی مدرن می‌باشد.

محسنی می‌گوید: «مقصد من این است که در جامعه‌ای برابر و عاری از تفاوت‌های طبقاتی و نژادی زندگی کنیم و حضور در کنگره یکی از راهکارهاست تا با برنامه‌ها و تلاش‌هایی که می‌توانم در این پست به کار ببندم زودتر به هدفم برسم. ولی اگر در این دور برنده نشوم، راه‌های دیگر نیز برای تحقق این هدف وجود دارد که یقینا آن‌ها را دنبال خواهم کرد زیرا کنگره یکی از هزار راه رسیدن به این هدف است».

محسنی با آن که تا کنون در یک مقام سیاسی منتخب کار نکرده اما همواره به عنوان یک فعال اجتماعی در طول یک دهه گذشته در ایالت ویرجینا حضور داشته است. او پس از این که آموزش‌های عالی خود را در مقطع لیسانس(کارشناسی) تمام کرده برای حقوق اقلیت‌ها و حقوق بشر در ایالت‌اش فعال بوده است.

زینب محسنی بیشتر به فعالیت‌های اجتماعی بر آموزش برابر و رفع تبعیض‌ها متمرکز بوده است. به این جهت او چهار سال است که تمام وقت در بخش حقوق زنان و حق تولد فرزند یا ولادت خانم‌ها کار می‌کند. در همین حال او مرتباً به دنبال فرصتی بوده تا با فعالیت‌های داوطلبانه در سازمان‌های فعال در حوزه مهاجرت، به جامعه محلی خود بازگردد.

این تجربیات به او آموخته که باید مسیر جدیدی را در آمریکا انتخاب کند و راهی به بلندی کنگره آمریکا را بپیماید. امری که در صورتی موفقیت زینب محسنی می‌تواند به عنوان اولین دستاورد افغان-آمریکایی‌ها در حوزه سیاست ملی ایالات متحده پنداشته شود.