نماینده مجلس ایران: روسها نیروگاه اتمی بوشهر را بسیار گران تمام کردند
یک نماینده مجلس ایران، با بیان اینکه ساختار نظام جهانی به گونه‌ای پیش رفته که روسها توانسته‌اند نفع بسیاری ببرند، اعلام کرد که روسها طی تحولات سیاسی، ساخت نیروگاه اتمی بوشهر را با هزینه بسیار گرانی به اتمام رساندند.
نیروگاه اتمی بوشهر که اولین نیروگاه تولید سوخت هسته‌ای ایران است، با همکاری روسیه ساخته شد، اما مراحل ساخت و آغاز به کار آن، افت و خیزهای بسیاری داشت، گاهی نیز روسیه از سوی طرف ایرانی به عنوان مجری پروژه مورد انتقاد مقامات یا رسانه‌ها قرار گرفته است. یک نماینده مجلس ایران نیز امروز از هزینه دریافت شده توسط روسیه برای ساخت این نیروگاه انتقاد کرد. بر اساس گزارش خبرگزاری خانه ملت، شهروز برزگر، یکشنبه 3 مه 2020، به نقل از سخنگوی سازمان انرژی اتمی ایران، اعلام کرد که «ایران تا دو سال آینده با متخصصان داخلی تعمیرات نیروگاه اتمی بوشهر را انجام می‌دهد».
او در ادامه افزود: «باید به سمتی برویم که هیچ وقت نیازمند متخصصین روسی در صنعت هسته‌ای نباشیم».
نماینده مردم سلماس در مجلس ایران، با بیان اینکه ساختار نظام جهانی به گونه‌ای پیش رفته که روسها توانسته‌اند نفع بسیاری ببرند، تاکید کرد که روسها طی تحولات سیاسی، ساخت نیروگاه اتمی بوشهر را با هزینه بسیار گرانی به اتمام رساندند.
به گفته او «کشورهای بزرگ با سیاست‌کاری»، سعی دارند «فناوری و علم صنعت هسته‌ای را در انحصار خودشان» باقی بگذارند.
برزگر که به انتقاد خود از عملکرد روسیه در نیروگاه اتمی بوشهر ادامه داد، در این باره گفت: «آنها حاضر نشدند دانششان را به دانشمندان و نخبگان ما ارائه کنند، اما در نهایت جوانان ایران به تخصص لازم برای انجام تعمیرات نیروگاه اتمی بوشهر رسیده‌اند».
این نماینده مجلس ایران مدعی شد که در حال حاضر «ایران از نظر دانش فنی و هسته‌ای به حدی رسیده که می‌تواند نیروگاه اتمی بوشهر را به تنهایی مدیریت کند و نه تنها به امور نیروگاههای داخلی بپردازد بلکه می‌تواند برای کشورهای همسایه نیروگاه تاسیس کند».
او در ادامه ادعای خود، از دسترسی به «دانش هسته‌ای» که بومی شده، خبر داد که باعث بی‌نیازی ایران به سایر کشورها شده است.
گفتنی است، بر اساس قراردادی که بین ایران و روسیه در زمان ریاست‌جمهوری هاشمی رفسنجانی بسته شد، ساخت این نیروگاه تا سال 2000 باید به پایان می‌رسید.
مبلغ کل قرارداد در این پروژه در ابتدا یک میلیارد و دویست میلیون دلار بود که با گذشت زمان و تجدیدنظرها مبلغ این قرارداد 10 درصد افزایش پیدا کرد.
