اکونومیست به نقل از وزیر دادگستری اسبق قطر: هرکس از دوحه انتقاد کند سلب تابعیت می‌شود
مجله اکونومیست با انتشار گزارشی مفصل از وضعیت شیزوفرنی (چند شخصیتی) که حاکمان قطر در تعامل و رفتار خود با مردم این کشور و همسایگانشان به آن رسیده‌اند، تأکید کرد که قطر، کشوری است که ادعای برخورد باز و سعه صدر دارد، اما در عمل، براساس خودکامگی رفتار می‌کند.
در این گزارش، مجازات سلب تابعیت از هر کسی که رژیم را مورد انتقاد قرار می‌دهد، مورد کنکاش و بررسی قرار گرفته شده است.
این مجله به نقل از نجیب النعیمی، وزیر اسبق دادگستری قطر که ممنوع‌الخروج شده، می‌گوید: «ما می‌ترسیم؛ آنها گذرنامه یا اموال شما را می‌گیرند و اگر حرفی بزنید، تابعیت شما را نیز سلب می‌کنند.»
این مجله، مواضع پارادوکسیکال شاهزاده تمیم بن حمد، امیر قطر را خنده‌دار توصیف کرده، که در آن او می‌گوید: «ما آزادی بیان را برای مردم منطقه می‌خواهیم ولی مردم منطقه از این موضوع خوشحال نیستند.»، در حالی که بیشتر قطری‌ها چاره‌ای جز سکوت ندارند.
این گزارش می‌گوید که ده‌ها سال است که قطر، خود را به مثابه کانونی برای برخورد باز معرفی می‌کند و میزبان الجزیره، کانال ماهواره‌ای عربی است که ادعا دارد، دیدگاه‌های ناگفته و سرکوب شده در دیگر مناطق خاورمیانه را پخش می‌کند.
دوحه به پناه گاهی برای افرادی تبدیل شده که از حکومت‌های خویش گریزانند، در حالی که تمیم بن حمد آل‌ثانی امیر قطر، سعه صدر چندانی برای تحمل انتقادات ندارد.
او ماه گذشته، بخشنامه‌ای را صادر کرد که به موجب آن، «هرکسی که شایعات، بیانیه‌ها یا خبرهای دروغین یا مغرضانه را با هدف آسیب رساندن به منافع ملی و برانگیختن افکار عمومی یا نقض سیستم اجتماعی، پخش یا منتشر کند»، تهدید به «زندان به مدت 5 سال یا پرداخت جریمه 27000 دلاری» شده است.
یک روزنامه صبحگاهی قطر که زیر کنترل دولت است، گزارشی را در خصوص این بخشنامه منتشر کرد، اما به شکل مشکوکی، این گزارش را پس گرفت.
یک ناظر رسانه‌ای مقیم قطر می‌گوید: «کانال الجزیره برای انتقاد از سایر کشورها، آزاد است، اما هرگز از قطر انتقاد نمی‌کند.»
وقتی از مصطفى سواج مدیر الجزیره، خواسته شد، علت عدم حضور عناصر اپوزیسیون قطری در برنامه‌های خود را توضیح دهد، او با لحنی بازیگرانه، گفت: «درقطر اپوزیسیون وجود ندارد.»
